366 Not surprised Kitty

Gebaseerd op de youtube-hit “Surprised Kitty“. Een schattig fimpje maar iets minder schattig als je je realiseert dat het kitten elke keer wat schrikt. Die van mij schrikken niet of ze willen niet schrikken. Ze vinden het alleen maar leuk of denken: “Weet je wat, ik ga wat anders doen als je het niet erg vindt.”

Ik heb erg veel lol gehad het te proberen in ieder geval. Als je goed luistert hoor je me zeggen: “Deze doet het niet.” En Jem heel droog: “Ze doen het allemaal niet.”

367 Uitverkocht

Vorige week hebben de spotjes een toekomstig huis gevonden. Gisteren zijn ook de 2 marbletjes verkocht. Zo fijn, ze gaan allemaal 2 aan 2. De spotjes samen en de marbletjes samen. Precies de combi’s die hier toch het vaakst in elkaar verstrengeld liggen of elkaars bijtbaarheid testen. 🙂 Ik denk dat het weer gelukt is geweldige thuizen voor ze te vinden. Piece of cake deze keer.

null

368 Rustig op schoot

Een gewone gemiddelde middag op de bank. Even proberen te relaxen. Met de nadruk op -proberen-.

Zo hoort het karakter van bengalenkittens te zijn. Ga jij op bezoek bij een fokker en jouw mogelijk toekomstige kitten van een week of 6 of ouder, is niet zoals deze (behalve wanneer ze liggen te slapen), koop het niet! Bengalenkittens horen niet schuw, teruggetrokken, lusteloos of bang van je te zijn. Liggen ze te slapen en zijn ze niet wakker te krijgen, ga dan nog een keer terug.

369 Dierenarts

Het eerste dierenartsbezoek: Het ging prima. Stelletje kanjers!

Met kittentas vol dekentjes, een kruikje en 4 kittens heb ik Jem (zoonlief) en een vriendje met kittens voor de deur bij de dierenarts afgezet. Daarna ben ik pas gaan parkeren. Terugweg idem. Zo min mogelijk kou voor die kleintjes. -7 C graden en dan voor het eerst naar buiten is geen grapje! Ze zijn lichamelijk helemaal nagekeken, nageluisterd en goedgekeurd. Enting erin, chip erin. Daarna de hele middag de stress eraf geslapen.

Behalve Esa natuurlijk, die heeft met mij een serie op mijn laptop gekeken. Zittend op mijn borst (ik lag op de bank met laptop tegen mijn gebogen bovenbenen) pontificaal voor mijn beeld. Machtig interessant vond ze het. Ze heeft nog een paar aparte toetsencombinaties weten te maken. Uiteindelijk heeft ook zij nog wat geslapen. Daarna heeft iedereen goed gegeten. Ik heb extra opgelet dat iedereen echt at.

Vandaag is het leed van gisteren helemaal geleden. Ze maken als vanouds het huis weer onveilig. Af en toe afgeleid door het uitzicht van buiten met dwarrelende sneeuwvlokken. “Wat dwarrelt daar nou? Kan je dat pakken? Nee? OK! Dan niet! Dan ga ik wat anders doen!

De foto’s van gisteren:

null
null
null
null
null
null

370 4 kittens zo verschillend

De karakters zoals eerder al geschetst, kloppen nog steeds. Met hier en daar een individueel “eigenaardigheidje”. Het zijn stuk voor stuk zeer lieve sociale kittens waar ik dol op ben. Hoeveel rommel ze ook maken, hoeveel ondeugendheden ze ook uithalen. Als ze met z’n allen bij me kruipen voor een slaapje of gewoon een dikke knuf komen halen, dan smelt je acuut. Nog een paar weekjes en ik zal ze ernstig gaan missen!

null
Era, spotted poesje. Heeft de gewoonte ontwikkeld veel liever bij Pix aan te haken dan uit een bakje te eten. Zet je een bakje overheerlijk eten voor haar klaar, ze haalt haar neus er voor op. Totdat… totdat je noodgedwongen iets in haar bekje spuit, het spuitje naar het bakje toe beweegt en ervoor zorgt dat er geen ander uit het bakje ook kan eten. Dan opeens gaat het bakje al mieuwend, smakkend en zeer gretig leeg. Blijkbaar vertelt haar neus haar iets anders dan haar tong. Ik ben hard bezig haar ook uit zichzelf aan het eten te krijgen. Voorlopig dus met smurrie Gourmet Gold- en Royal Canin Recoveryblikjes. Anders loopt mijn spuit gelijk al vast. Iets met een lepeltje of je vinger in haar bekje duwen is zinloos, dat spuugt ze even hard weer uit. Waarna een ander kitten het alsnog gretig van de vloer of je broek likt, dus ach..

null
Eto, spotted katertje. Een ware deugniet die van geen stoppen weet. Vol enthousiasme springt hij op je voet om daar eens lekker zijn scherpe tandjes in te zetten. Geef je hem een Kong, dan wordt hij dol. Hij pakt hem met 4 poten vast, zet zijn tanden erin en heeft de tijd van zijn leven. Daarna sleept hij hem nog een tijdje met zich mee. De Kong gaat, wat er ook gebeurt, mee in het kittenpakket! Daarnaast is hij een spinmachientje eerste klas. Aaien, kroelen, knuffen, dat is wat hij wil. Nog een beetje ruw met je handen, maar ook daar lang leve de Kong! Het is een lief aanhankelijk kitten maar wel met een eigen willetje waarvan hij maar lastig af te leiden is. Era kan hem als beste aan en die 2 zijn dan ook zeer vaak samen te vinden. Era en Eto gaan samen verhuizen. Een prima match.

null
Esa, marble poesje. Esa doet alles net even anders. Hoe ze het doet weet ik niet, maar ze weet iedereen hier om haar kleine pootje te winden. Vanmiddag betrapte ik zelfs Zahra op haar grondig wassen. Ik was stomverbaasd en Esa vond het allemaal geheel normaal. Uiteraard toen ik mijn camera aanzette, had Zahra haar gebruikelijke masker voor mij weer aangenomen: “Pfff, die stomme kleintjes. Nee hoor, je hebt het fout gezien. Ik heb dat ettertje niet gewassen!” Later vond ik Esa terug slapend omarmd door de voorpoten van Flash in Flash haar mandje. Flash is erg lief voor de kleintjes, maar haar mandje is haar heilig. Esa heeft duidelijk haar draai beter gevonden en is veel minder haar stem gaan gebruiken om ons dingen duidelijk te maken. Ze gebruikt nu gewoon haar charme.

null
Elo, marble katertje. Elo komt steeds meer los. Ik heb met hem wat harder ‘gewerkt’ dan met de anderen. Een schouderkatje als Esa zal hij waarschijnlijk nooit worden, maar hij begint de lol van ons mensen ook uit zichzelf in te zien. Was het eerst dat hij wat aanmoediging nodig had, nu komt hij al bijna even hard als de anderen aanhollen als je in de buurt bent. Tenzij er onderweg iets op zijn pad hem kruist. Dan moet hij eerst even nadenken of hij blijft doorhollen, of toch liever afgeleid wordt. Elo zal nooit zomaar iets doen. Daar moet eerst uitgebreid over nagedacht worden, pro’s en contra’s afgewogen om dan tot een weloverwogen besluit te komen. Met Esa is hij de dikste vriendjes. Ik ben heel blij voor hem dat hij samen met haar straks mag verhuizen.

371 Zonder bewijs

Met een nest bengaalkittens heb je altijd wel wat te vertellen. Je hebt alleen niet altijd de foto’s om het te bewijzen. Neem van mij aan: echt gebeurd!

Ik heb een keukenblok waarbij aan de zijkant bij de muur op vloerhoogte ruimte voor de buizen van de verwarming is open gelaten. Ik heb deze ruimte al jaren provisorisch zeer stevig afgedicht met erin gepropte petflessen en lege potjes. Er kan namelijk net een kat in maar met die hete buizen.. Een kat die erin gaat, moet in zijn achteruit terug. Draaien is onmogelijk. Ik vond al dat Flash de laatste dagen zo vaak aan het proberen was toch de opstopping eruit te trekken.

Laatst zaten er 2 kittens en 2 volwassenen achter het keukenblok in het midden te krabbelen. Van dezelfde plek maar dan ver onder het keukenblok hoorde ik gekras en gemieuw. “OH NEE!!! Nu zitten er 2 kittens onder en die kunnen er natuurlijk NEVER NOOIT meer onderuit! Hoe kwamen die daar? Hoe ga ik die in hemelsnaam weer veilig terugkrijgen? Nu moet ik dat hele keukenblok slopen. Hoe moet ik dan doen zonder die kleintjes te verwonden? Ben ik daar wel sterk genoeg voor? OH MY GOD, hoe moet ik dit nu weer fixen? Waar moet ik beginnen? Waarom gebeurt zoiets altijd als er niemand anders thuis is? Die arme kleintjes zitten vast in paniek helemaal klem!” Ik zag mezelf al staan met een breekijzer in mijn hand dat keukenblok gecontroleerd aan gort te trekken.

Even mezelf tot rust gemaand. Het gemieuw klonk niet echt alarmerend. Meer alsof ze gewoon lol hadden. Nadere inspectie van de voorkant van het keukenblok, leerde me dat één of andere onverlaat de petflessen en potjes had weggetrokken, een sleufje had gevonden en net zolang gewrikt had todat een verlijmd latje los was. Daardoor was er, voor mij onzichtbaar, aan de zijkant een gat ontstaan waar precies, en ook niet meer dan dat, een kitten doorheen kon. Dit moet Flash zijn geweest. Dat latje zat behoorlijk stevig verlijmd. De 2 kittens die nu eronder zaten, hadden het proces blijkbaar met veel plezier gevolgd en waren er als de kippen bij gebruik te maken van het gat.

Nadat ik het latje helemaal had weggetrokken, zag ik daar 2 vrolijke kittens (Eto en Esa) die onder geen beding van plan waren te vertrekken. Sterker nog, de rest inclusief Pixie en Flash dook er ook onder. Wat ik nog meer vond? Een enge muizenval die niet van mij was (ergo, meer dan 10 jaar oud en van de vorige bewoners) en hele oude speeltjes van Zahra die ik al jaren kwijt was. Het sleufje had er blijkbaar altijd al gezeten. Weer zo’n fijne klusfout van de vorige bewoners.

In alle hectiek is het geen moment in me opgekomen foto’s te maken. Daarom deze keer wat lieve andere foto’s:

Samen met Flash:
null
null

Samen met Zahra (!):
null

Samen met mamma Pixie:
null

Gewoon samen:
null

372 Zoek de verschillen

Belachelijk! Pixie is de enige kat hier ooit in huis die altijd met een AH Beesie op de rand van de stoel wil balanceren. Bij Pixie moet het altijd een rood Beesie zijn. Ze is er zo op gefixeerd dat ik hem ook wel eens wegleg. Ze zit er constant mee in haar bek zit te mieuwen en te doen. Zeker nu de kittens haar constante hulp niet meer nodig hebben, zoekt ze een vervanging. Ze neemt het rode beesie overal mee naar toe en gunt zichzelf geen rust zolang dat ding ergens is. Ik heb 2 rode die ik regelmatig in de vaatwasser gooi omdat ze te vies zijn om aan te pakken door al het gelebber. Of ze nu schoon zijn of vies, met een andere kleur doet ze het niet. Het moet persé een rode zijn. Balanceren ermee op de stoel doet ze alleen niet meer.

Elo daarentegen, doet het ook met een oranje. Balanceren op de rand van de stoel met zo’n ding in zijn bek. En hij heeft het Pixie nooit zien doen want het balanceren was van voordat ze haar kittens kreeg. Dit is echt wel heel weird. Is het erfelijk ofzo?

Elo:

Mamma Pixie toen ze nog een klein Pixie was:

374 Cattery Ifness stopt

Ken je de mop van die fokster die allergisch werd? Erm, dat ben ik…

Bij het nest van Flash in de lente, dacht ik dat ik voor het eerst van mijn leven hooikoorts had. Was het wel hooikoorts? Bij dit nest zit ik weer helemaal vol, voel ik me al 3 maanden alsof ik zwaar verkouden ben, kan ik niet meer slapen van het gepiep in mijn oor. Maar het meest opvallende is deze keer wel de reactie van mijn huid. Zodra een kleintje met een nageltje mijn huid raakt, heb ik binnen 2 minuten een heftige allergische reactie. Langzaam begon het kwartje te vallen.

Bloedonderzoek heeft het ondertussen bevestigd. Van verschillende kanten heb ik me laten vertellen dat dit toch niet iets is om aan de kant te schuiven of te blijven voeden. Laten we hopen dat de situatie houdbaar blijft met 3 volwassenen en dat het “alleen” de extra overkill van kittens is. Het lot heeft beslist.


Cattery Ifness stopt


Nooit meer…?
null
2004

Nooit meer…?
null
2005

Nooit meer…?
null
2011

Nooit meer…?
null
2012

375 Uitverkoop

Als gestopt fokker blijk je nog heel veel spullen te hebben die nu zo nutteloos zijn. Een kleine ronde door het huis leverde dit op. Er zal ongetwijfeld nog meer volgen. Wie interesse heeft, mail me. Wat niet verkocht wordt, gaat naar een asiel of opvang.

377 Voerpuzzels

Met het oog op de komende castraties, het waarschijnlijk minder actief gaan worden en het andere eetpatroon: Voerpuzzels.
Alle 3 de dames zijn in april jarig, dus een mooie gelegenheid en excuus.
Voerpuzzels voldoen aan de natuurlijke behoefte van een kat aan lichamelijke inspanning evenals psychische uitdaging. Bevrediging van het jacht- en speelinstinct en gelijktijdig langzamer eten voor een gezonde spijsvertering – ook ideaal voor gewichtsregulering.

Hier aangeleerd met een zak overheerlijke kittenbrokjes die ze veel lekkerder vinden dan hun eigen gewone brokjes. Het is even volhouden en niet toegeven om toch de gewone etensbakjes maar weer neer te zetten.

Dag 1 de eerste indruk van de dames (geen echte honger): “Wat is dit nu weer voor stoms? Geef me dan maar dat bakje met brokjes van gisteren waar ik normaal gezien met een ruime boog omheen loop. Ook al ruikt het naar overheerlijke kittenbrokjes, dit is zo stom! Sjonge! Is het nog te laat om een ander thuis te zoeken?”
Dag 2 waren de dames behoorlijk obstinaat. Geen gewone voerbakjes meer overdag.
Dag 3 begonnen ze er de lol van in te zien.

Er wordt hier in ieder geval niet meer geschrokt en tot nu toe dus ook niet meer gekotst. Alleen het natvoer en BARF-rauw ‘s avonds wordt nog in gewone bakjes gegeven.

M.i. niet geschikt als enige voerplek voor niet-geholpen katten die geen grammetje vet te veel hebben, niet voor zieke katten, niet voor zwangere of zogende katten en niet voor katten in de groei.

null
Stimulo Voerbak + intelligentiespeelgoed
Verkrijgbaar via Zoo+
Moeilijkheidsgraad * ****

De makkelijkste puzzel. Hoe hoger de pijpjes hoe lastiger het is de brokjes eruit te vissen, maar geen problemen hier. Tussen de pijpjes op het onregelmatige oppervlak kunnen ze alsnog de brokjes niet goed met de bek pakken. Ook daar moeten ze de brokjes met het pootje verschuiven of oppakken.


null
Catit Design Senses Voer Labyrint
Verkrijgbaar via Zoo+
Moeilijkheidsgraad ** ***

Brokjes moeten een aantal verdiepingen naar beneden vallen om gegeten te kunnen worden. Middelste schijf is in 3 moeilijkheidsstanden te zetten.

In de grote opening heb ik een plastic bakje geplaatst. De opening is zo groot dat ze er met hun kop in kunnen en de puzzel dan alsnog als gewone voerbak zien.


null
Cat Activity Turn Around
Verkrijgbaar via Zoo+
Moeilijkheidsgraad **** *

De bedoeling is dat de katjes de containers draaien. Dan valt er eten uit. Twee soorten deksels.

Het aanleren is in fases gegaan hier. De veren en het rietje staan er nu nog in. Voordat ik deze erin zette, snapte niemand wat de bedoeling was. Nu willen ze de veren of het rietje pakken en krijgen ze door dat wanneer de containers draaien, er eten uit komt. Eerst met veren en rietje zonder deksels m.a.g dat de gehele container in 1x geleegd werd bij het draaien. Nu met deksels. Brokjes die tussen de spijltjes vallen, zullen ze eerst met hun pootjes moeten verschuiven of pakken voordat ze ze kunnen opeten.

Vooralsnog is het alleen Pixie die het doorheeft. Zodra zij brokjes eruit laat kieperen, komen de andere 2 aangerend om toch vooral ook mee te kunnen eten. Omdat deze nog erg lastig is, is dit de enige puzzel waar nu nog kittenbrokjes in zitten.


Edit een paar maanden later: Omdat Flash geen makkelijke eter is en absoluut niet food-motivated, had zij echt geen zin om het aan te leren. Wanneer de anderen moeite deden voor hun brokjes, wilde ze wel een hapje mee-eten. Het gevolg? Ruzie! De puzzels zijn allemaal verkocht en de gewone bakjes staan er weer.

378 Incident

Op Eerste Paasdag heeft er zich een onfortuinlijk incident voorgedaan in huize Ifness. RIP Beesie. De vermoedelijke dader is wegens gebrek aan bewijs vrijgesproken. Beesie zal in besloten kring gedroogd worden.

null
null

379 Weigeraar

weigeraar

PS logjes komen wel weer. Heb beetje te veel aan mijn hoofd om er eens rustig voor te gaan zitten. De jongste dames hebben hun castraties goed doorstaan. De gewijzigde hormonale rangordes moeten weer even uitgevogeld worden. Komt vast wel weer goed.

381 Mufasa and Jackson

Mufasa en Jackson: Waarom bengalen niet zonder vriendje kunnen!

Ik heb dit stukje uit de serie My Cat from Hell online gezet voor alle mensen die het bengalenvirus hebben. Bengalen zijn geen makkelijke katten. Bengalen hebben uitdaging nodig. Bengalen hebben begeleiding nodig. Maar het allerbelangrijkste: bengalen hebben een (bengalen)vriendje nodig om hun dagelijke energie kwijt te kunnen. Jackson zorgde ervoor dat Mufasa uitdaging en begeleiding kreeg. Om het af te maken had ik graag gezien dat hij een vriendje voor Mufasa had voorgesteld.

Dit is de reden waarom ik nooit kittens heb verkocht naar een thuis waar ze enige kat zouden zijn. Ik heb wel een paar “probleembengalen” in een thuis geplaatst waar ze alleen zouden blijven. Maar pas na zeer zorgvuldig observeren, de kat van gort tot haver kennen en eindeloos overleg met de nieuwe eigenaren. Zowel Ishoe als Saphiera konden wegens diverse redenen niet meer samen met een andere kat. Een bengaalkitten zonder passend actief vriendje is i.m.o. zielig en vragen om o.a. onderstaande gedragsproblemen op de lange duur.

Zelf alle afleveringen gratis en zonder downloads bekijken? Dat kan via dit logje.

382 Rust

We zijn nu een flink aantal maanden verder. Een flink aantal maanden na de definitieve uitslag allergie, de beslissing te stoppen en de castraties. Ik merk dat er rust is gekomen. Rust in de katjes onderling, rust in huis en vooral rust in mijn hoofd.

Ik heb me de afgelopen tijd zitten verbazen over het feit dat alles zo gezellig samen leeft. De realisatie dat ik in de voorbije catteryjaren telkens zoveel grenzen heb verlegd, zoveel gepikt heb, is flink ingeslagen. Piesen, sproeien, gillende hormonen, ruzies, stress en onrust. Telkens heb ik blijkbaar grenzen verlegd en verlegd totdat ik gewoon vergeten was hoe het ook kon zijn.

In september lagen tot mijn grote verbazing Pixie en Flash weer samen in een mandje. Dit was niet meer gebeurd sinds Flash haar kittens had in april 2011. Dat is 1.5 jaar! Jut en Jul waren weer terug! In de gekke uurtjes werden ze ook weer “Thelma and Louise”, “the gruesome twosome” van vroeger toen ze als 2 hele dikke onafscheidelijke vriendinnen samen opgroeiden. Wat een verademing.

Ik merk dat ik veel minder interesse heb alles bij te houden. Het bengalenforum gaat voor een groot deel aan me voorbij, FB bengalenfokkers heb ik er voor een overgroot deel uitgegooid. Mijn eigen HCM positief- en EQ- lijst houd ik niet meer bij. Wanneer ik heel af en toe weer eens op Marktplaats gluur en de rutbengalen zie, de kruisingen, de ellende die daar aangeboden wordt, denk ik: “Jullie doen maar. Ik hoor er niet meer bij”. Ik verneem af en toe over nestjes bij bevriende fokkers waar soms het weer zo fout gaat, keizersnedes, zieke kittens, dode kittens, angst, ongerustheid en heel veel stress en verdriet. Ik vind het naar voor deze fokkers maar ben me ervan bewust dat ik daar ook niet meer bang voor hoef te zijn.

Natuurlijk mis ik het kleine grut, de vertedering, het zien groeien en ontwikkelen van die kleine karaktertjes. Natuurlijk mis ik de gezonde spanning bij een aankomend nest. Maar toch, deze rust in mijn koppie is me meer dan welkom! Het heeft blijkbaar zo moeten zijn…

Wat overigens niet wil zeggen dat ik nu een stel gezapige katten thuis heb. Het blijven wel bengalen natuurlijk! 🙂

null
null