De karakters zoals eerder al geschetst, kloppen nog steeds. Met hier en daar een individueel “eigenaardigheidje”. Het zijn stuk voor stuk zeer lieve sociale kittens waar ik dol op ben. Hoeveel rommel ze ook maken, hoeveel ondeugendheden ze ook uithalen. Als ze met z’n allen bij me kruipen voor een slaapje of gewoon een dikke knuf komen halen, dan smelt je acuut. Nog een paar weekjes en ik zal ze ernstig gaan missen!

Era, spotted poesje. Heeft de gewoonte ontwikkeld veel liever bij Pix aan te haken dan uit een bakje te eten. Zet je een bakje overheerlijk eten voor haar klaar, ze haalt haar neus er voor op. Totdat… totdat je noodgedwongen iets in haar bekje spuit, het spuitje naar het bakje toe beweegt en ervoor zorgt dat er geen ander uit het bakje ook kan eten. Dan opeens gaat het bakje al mieuwend, smakkend en zeer gretig leeg. Blijkbaar vertelt haar neus haar iets anders dan haar tong. Ik ben hard bezig haar ook uit zichzelf aan het eten te krijgen. Voorlopig dus met smurrie Gourmet Gold- en Royal Canin Recoveryblikjes. Anders loopt mijn spuit gelijk al vast. Iets met een lepeltje of je vinger in haar bekje duwen is zinloos, dat spuugt ze even hard weer uit. Waarna een ander kitten het alsnog gretig van de vloer of je broek likt, dus ach..

Eto, spotted katertje. Een ware deugniet die van geen stoppen weet. Vol enthousiasme springt hij op je voet om daar eens lekker zijn scherpe tandjes in te zetten. Geef je hem een Kong, dan wordt hij dol. Hij pakt hem met 4 poten vast, zet zijn tanden erin en heeft de tijd van zijn leven. Daarna sleept hij hem nog een tijdje met zich mee. De Kong gaat, wat er ook gebeurt, mee in het kittenpakket! Daarnaast is hij een spinmachientje eerste klas. Aaien, kroelen, knuffen, dat is wat hij wil. Nog een beetje ruw met je handen, maar ook daar lang leve de Kong! Het is een lief aanhankelijk kitten maar wel met een eigen willetje waarvan hij maar lastig af te leiden is. Era kan hem als beste aan en die 2 zijn dan ook zeer vaak samen te vinden. Era en Eto gaan samen verhuizen. Een prima match.

Esa, marble poesje. Esa doet alles net even anders. Hoe ze het doet weet ik niet, maar ze weet iedereen hier om haar kleine pootje te winden. Vanmiddag betrapte ik zelfs Zahra op haar grondig wassen. Ik was stomverbaasd en Esa vond het allemaal geheel normaal. Uiteraard toen ik mijn camera aanzette, had Zahra haar gebruikelijke masker voor mij weer aangenomen: “Pfff, die stomme kleintjes. Nee hoor, je hebt het fout gezien. Ik heb dat ettertje niet gewassen!” Later vond ik Esa terug slapend omarmd door de voorpoten van Flash in Flash haar mandje. Flash is erg lief voor de kleintjes, maar haar mandje is haar heilig. Esa heeft duidelijk haar draai beter gevonden en is veel minder haar stem gaan gebruiken om ons dingen duidelijk te maken. Ze gebruikt nu gewoon haar charme.

Elo, marble katertje. Elo komt steeds meer los. Ik heb met hem wat harder ‘gewerkt’ dan met de anderen. Een schouderkatje als Esa zal hij waarschijnlijk nooit worden, maar hij begint de lol van ons mensen ook uit zichzelf in te zien. Was het eerst dat hij wat aanmoediging nodig had, nu komt hij al bijna even hard als de anderen aanhollen als je in de buurt bent. Tenzij er onderweg iets op zijn pad hem kruist. Dan moet hij eerst even nadenken of hij blijft doorhollen, of toch liever afgeleid wordt. Elo zal nooit zomaar iets doen. Daar moet eerst uitgebreid over nagedacht worden, pro’s en contra’s afgewogen om dan tot een weloverwogen besluit te komen. Met Esa is hij de dikste vriendjes. Ik ben heel blij voor hem dat hij samen met haar straks mag verhuizen.