Na een lange periode van schijnzwangerschap is het dan eindelijk weer zo ver! Zahra heeft blijkbaar besloten dat de niet bestaande kittens, die nu een week of 2 zouden zijn geweest, echt niet bestaan en ook niet meer komen. Ze is krols. En hoe!

Een week of wat geleden heb ik nog met de dierenarts gebeld om te vragen hoe lang zoiets mocht duren. Ik kreeg niet mijn eigen dierenarts aan de lijn maar een andere en deze dierenarts wist me te vertellen dat het eigenlijk niet zo vaak in hun praktijk voorkomt. ‘Maarja’, voegde ze er aan toe; ‘Wij behandelen dan ook eigenlijk alleen maar gesteriliseerde poezen’. Toen ik het Tim vertelde maakte hij de volgende vergelijking waar ik wel om moest lachen. Stel je gaat met je kapotte auto naar een garage. De garagehouder weet jou te vertellen dat dit mankement bij hun niet veel voorkomt, ‘Maarja, deze garage repareert dan ook alleen maar brommers’.

Enfin, ze is krols en gecastreerde Ishoe denkt er het zijne van. Net als in mei, toen Zahra nog niet naar de kater mocht, wil hij ook best wel even op zijn raar doende moeder gaan zitten. Maar dat moeten we nu net niet hebben! Stel je voor, dan krijgen we mischien de volgende schijnzwangerschap! De kans daar op is toch al groter wanneer het al een keer gebeurd is, dus ik heb ze apart nu. Zahra zit in de kittenkamer aan de ene kant van de deur te gillen, Ishoe zit aan de andere kant van de deur in de gang te huilen.

Het is gezellig hier…

Kirsten! We komen wat eerder hoor!