Ik hoop iedereen hier weer terug te zien!
Diepe zucht. Nadat ik de hele boel naar Google blogger.com had verhuisd, begreep ik dat ze daar niet moeilijk doen om een heel log zomaar offline te halen en te deleten. Er schijnt niemand te bereiken te zijn en je kan naar je log, waarin jaren werk, fluiten. Daar heb ik weinig zin in. 
Nu dan ben ik verhuisd naar mijn eigen server met het verschrikkelijk lastige programma WordPress. Ik kan best een beetje html-en en css-en (code schrijven) maar het lukt me nog niet om alles te krijgen zoals ik het eigenlijk zou willen. Ik hoop op dit moment dat het werkbaar is en dat ik gewoon weer kan bloggen.
Mocht er nu iets in jouw browser belachelijk eruit zien, werken er bepaalde dingen niet, heb je opmerkingen, aanmerkingen of tips… ik hoor ze graag: ilona apestaartje ifness.com Sluit als het mogelijk is een screendumpje mee want ik kan het log niet in elke browser controleren op het moment. Er zal in de komende dagen wellicht nog wel wat aan de opmaak veranderen, maar hoor alvast graag van jullie.
En laten we ajb hopen dat dit de laatste verhuizing was!
Na al het geprut, gestyle, gecodeer en zo meer… Zullen we dan maar weer gewoon gaan bloggen? *Graaft diep inspiratiemodus op* 
Vandaag ben ik met alle dames naar de dierenarts geweest voor entingen, SNAP testen etc. Jem en ik hebben ons suf gesjouwd maar het is gelukt.
Werd ik vroeger verzocht toch ajb niet meer naar het spreekuur te komen met Zahra maar een afspraak te maken. Omdat er dan er minimaal 4 extra handen aanwezig zouden zijn… Zo anders is het de laatste jaren. Zahra wordt ouder. Natuurlijk is 8 jaar nog niet superoud maar ik merk het aan haar. Vandaag bij de dierenarts was ze een verschrikkelijk zielig bang in elkaar gedoken shock hoopje. We hebben de top van de bench eraf getild zodat ze in het bak kon blijven. Daar zat ze, met haar koppie in een hoekje gedrukt, helemaal verstijfd van angst. Vasthouden was niet meer nodig. De enting ging er in en ze verroerde geen vin.
Thuis is ze nu nog steeds (ruim 9 uur later) helemaal overstuur. Zodra ze mij of Tim uit het oog verliest, begint ze hartverscheurend te roepen. Angstig roepen wat door merg en been gaat. Ze zit nu naast me, op tafel naast mijn scherm, veilig en dichtbij. Arme Zahra…
Het ziet er naar uit dat de dekking van Pixie en Bengalivo Special Rumour gelukt is. Als alles goed gaat, mogen we begin december een nestje spotted kittens verwachten.
Helaas heeft toch weer een lichte terugval sinds gisteren. Hij heeft duidelijk weer wat (meer) bloedarmoede, bleke slijmvliezen, is sloom en slaapt veel. N. vindt het behoorlijk eng hem te herplaatsen. Deze terugval was op zich te verwachten, maar maakt haar angst wel groter. Een verhuizing geeft ook een grote kans op terugval.
Daarnaast merkt ze hoeveel steun hij heeft aan de honden en zijn kattenvrienden. Zeker als hij zich wat minder voelt ligt hij steeds dicht tegen een hond, kat of N. aan.
Ze heeft het besluit genomen hem niet te herplaatsen en ik kan dat goed begrijpen. Het was fijner geweest als het wel had gekund. Dat betekent nl. dat hij geen tot weinig last van de PK-Def heeft. We horen via andere eigenaren van PK-Def positieve bengalen dat vele (nog) geen verschijnselen tonen en ogenblijkelijk gezond zijn. Helaas gaat dat voor Tino niet helemaal op.
Als hij zich niet op zijn gemak voelde of stress kreeg van de bende dieren om zich heen, dan was de situatie anders. Dan zou het nemen van het risico op terugval bij evt. herplaatsen het waard zijn. Echter, dat is zeker niet het geval. Hij is stikgelukkig bij zijn vriendjes.
PS De vader van deze kittens blijkt nu bewezen marble te dragen. De verwachting wordt een gemengd spotted en marble nest.
5 kittens? Dat is best veel gezien de lijn waar Pix uit komt. Nu ik echter deze buik zie, ga ik zelf twijfelen. 2 zie ik er sowieso al met kop en kont zitten. Wel beide in stuitligging. Wat zit er nog tussen? Nog een paar daagjes en we zullen het weten!
