Tino, PK-Def positief, is afgelopen week gecastreerd. Er is na uitvoerig overleg gekozen voor een minder belastende gasnarcose en lokale pijnstilling. N. is vanaf het begin tot het einde bij hem geweest. De operatie zelf is goed verlopen.

Helaas heeft toch weer een lichte terugval sinds gisteren. Hij heeft duidelijk weer wat (meer) bloedarmoede, bleke slijmvliezen, is sloom en slaapt veel. N. vindt het behoorlijk eng hem te herplaatsen. Deze terugval was op zich te verwachten, maar maakt haar angst wel groter. Een verhuizing geeft ook een grote kans op terugval.
Daarnaast merkt ze hoeveel steun hij heeft aan de honden en zijn kattenvrienden. Zeker als hij zich wat minder voelt ligt hij steeds dicht tegen een hond, kat of N. aan.

Ze heeft het besluit genomen hem niet te herplaatsen en ik kan dat goed begrijpen. Het was fijner geweest als het wel had gekund. Dat betekent nl. dat hij geen tot weinig last van de PK-Def heeft. We horen via andere eigenaren van PK-Def positieve bengalen dat vele (nog) geen verschijnselen tonen en ogenblijkelijk gezond zijn. Helaas gaat dat voor Tino niet helemaal op.

Als hij zich niet op zijn gemak voelde of stress kreeg van de bende dieren om zich heen, dan was de situatie anders. Dan zou het nemen van het risico op terugval bij evt. herplaatsen het waard zijn. Echter, dat is zeker niet het geval. Hij is stikgelukkig bij zijn vriendjes.

© N.