De filmpjes van overdag, die kennen we nu wel. Ravotten in de woonkamer, wennen aan alle huiselijke geluiden en bezigheden. Knuffelen met iedereen die een voet bij ons binnenzet. Op je hoede blijven voor die 2 andere poesjes die zo op mamma lijken maar het echt niet zijn.
The 2 available bengal girls
Bengal Pixie and the bengal kittens
Are bengal kittens roisterers?
Grownups… nothing but trouble
Concern
Socialisation

Maar waar zijn de kittens ‘s nachts? Laat ik ze in de woonkamer? Worden ze opgesloten in benches? Zitten ze misschien in een kale kamer? Nee!!!

In de woonkamer vind ik nog een beetje te eng. Er zijn te veel plekken waar ze van af kunnen vallen, in kunnen kruipen of anderszins gevaarlijk kunnen zijn. Zahra en Pix hebben ook hun welverdiende (lees: kittenloze) nachtrust verdiend.

In gesloten benches, daar doe ik niet aan. Ja, ik heb ze wel maar ze staan altijd open en de katjes zitten er graag omdat ze weten dat ze er zelf uit kunnen en omdat ze daar eten krijgen. Heel soms, wanneer er bijv. werklui in- en uitlopen, er voordeuren open blijven staan etc. dan zit iedereen gezellig met hapje en drankje in de benches. De benches zijn ingericht met diverse slaapplekjes en er komt geen onvertogen woord uit de katjes. Ze weten dat ze er snel weer uit mogen. Sterker nog, wanneer ik de deur weer open zet, blijft men vaak nog lekker even liggen. Wel zo rustig.

Een kale kamer? Die heb ik niet eens. Met onze verbouwing op zolder was mijn eis een kattenkamer. Een kamer die makkelijk schoon te maken is. Een kamer met hoekjes, kruip-door-sluip-door-gangetjes, plankjes op diverse hoogtes, een uitkijkplateautje voor het raam, klimmogelijkheden en heel veel slaap- en soesplekjes. Onder het schuine dak is nog meer vloeroppervlak met gangetjes, kruipplekjes en speelgoed maar het is te donker om daar te filmen. De kamer was nog lang niet klaar en was al favoriet bij onze katjes. Er werd gespeeld, geravot en geslapen. Was ik ze kwijt, dan hoefde ik alleen maar daar te zoeken.

Er staan 2 benches die ik kunstig aan elkaar heb verbonden tot 1 grote. Er is een open verbinding gemaakt tussen beide. De ene helft staat op zijn kant zodat hij hoger dan breed is. Beide helften hebben openstaande deurtjes naar de kamer toe. Er zitten diverse verdiepingen in met nog meer speelmogelijkheden of slaapplekjes. Omdat kittens natuurlijk nog niet overal bij kunnen, is dat opgelost met klimplankjes en loopbruggetjes. De plankjes aan de muur, daarvoor moeten ze eerst wat groter groeien en handiger worden. Kunnen ze erop, dan kunnen ze er ook weer zelf af namelijk.

Al met al een kamer waarvan ik denk dat hij geslaagd is. Sterker nog, Flash heeft op een gegeven moment haar kittens zelf naar die kamer toe verhuisd. Nu, wanneer ze het opletten zat is ‘s avonds, geeft ze luidkeels aan dat ze naar boven wil met grut. Wanneer iedereen weer geïnstalleerd is, kijkt ze of het goed is en kan dan eindelijk even rustig slapen. Er zijn nog genoeg plekjes waar ze goed overzicht heeft en waar haar kleintjes haar met rust laten omdat ze er simpelweg nog niet bij kunnen.

Nu is de kamer dus ‘s nachts voor Flash en haar kittens. Hier kunnen ze van harte lust klimmen, veilig vallen, spelen. Zahra en Pixie zijn het er niet mee eens. Het is ook hun kamer! Overdag is hij ook voor hen, maar ‘s nachts gaat onherroepelijk de kamerdeur dicht. Sja, als bengaal moet je soms ook concessies kunnen maken wanneer je nog niet zo dol bent op dat kleine grut.

Veel mensen gaan voor een half-bengaaltje of een broodfokkerbengaaltje. Ja die zijn vaak goedkoper. Helaas ervaring leert dat vele van deze kittens over een half jaar weer op Markplaats staan. Onhandelbaar, schuw, valt toch tegen, niet het beloofde karakter, gedragsproblemen, ziekelijk, verkeerd voorgelicht, hadden we het maar geweten, het voor een dubbeltje op de eerste rang willen zitten komt niet uit.

Een rondje Marktplaats met zoekterm bengaal doet mij weer huiveren en schrikken. Zo veel aanbod en zo veel ellende. Ik mag geen namen noemen en dat doe ik ook niet. Maar ik zie o.a.:

Ongezonde, met neuskorsten, vieze ogen/oren, plukkerige vachten, kaalgelikte, magere kittens. Kruisingkittens die schaamteloos bengaal genoemd worden. Kittens in kooien zonder enige speeltjes die heel erg bang naar de camera kijken. Kittens die veel te vroeg moeten verhuizen (lees wanneer de echte kosten gaan beginnen). Ongeënte kittens. Kittens die nog nooit een dierenarts gezien hebben. Kittens waarvan de ouders op niets getest zijn. Smerigheden, nog het meest lijkend op grote plukken haar die in de doos bij de kittens liggen. Stinkendvieze kattenkamers met de poepspetters nog op de muur. Kittens die weg moeten omdat men naar de camping wil. En heel veel kittens die ik, beoordeeld op het uiterlijk, niet eens bengaal zou durven noemen omdat men maar wat doet. En voor al deze kittens moet nog een fiks bedrag betaald worden ook. Concurrentie is prima, maar dit kan ik geen concurrentie meer noemen. Hier valt als -naar eer en geweten- fokker niet tegenop te boksen.

Je moet er maar als leek doorheen kunnen prikken. Je moet maar weten dat het met niet goed gesocialiseerde kittens nooit meer goed komt. Je moet maar het besef hebben dat de grootste kosten de aanschaf niet zijn. Je moet je maar realiseren dat bengalen een slag apart zijn en dat het zo makkelijk zo fout kan gaan. Men komt er nog wel achter. Helaas hebben mijn 2 kleine prachtige lieve gezonde handelbare geteste gesocialiseerde meiskes daar op dit moment helemaal niets aan.

Dit waren weer even de frustraties van mijn kant. 🙂

Meer lezen over stamboomloze bengalen of half-bengaaltjes? Dat kan hier.
PS: Natuurlijk, er staan ook prima bengaaltjes van prima fokkers op Marktplaats. Niet elke advertentie bevat dit soort kittens, maar het gros is helaas bar en boos.

Gisteren beloofde het een warme dag te worden. De zon scheen, om 9 uur ‘s ochtends was het al 28 graden. Tijd voor de ren! Voor Zahra en Pixie dan. Flash met haar kinders blijven lekker binnen.
Na een uurtje vond ik Pix wel erg protesteren en mekkeren. Vreemd. Toen ik ging kijken wat er allemaal wel niet aan de hand kon zijn, draaide mijn maag zich om. Dit zat in de ren, groter dan mijn vuist, in een hoek gedreven en Pix die hem maar bleef proberen aan te vallen.

Ze sloeg met haar pootje en deinsde dan gelijk terug. Al mekkerend en protesterend. De pad had zichzelf opgeblazen en maakte aanvallende bewegingen richting Pix. Ik hou echt niet van kikkers en al helemaal niet van padden. Wanneer ze dan ook nog eens zo groot zijn, dan flip ik. Gelukkig was Jem thuis. Pix en Zahra hebben we naar binnen gebracht. Pix heb ik nagekeken, haar pootjes schoongemaakt want padden zijn giftig. Ze had hem meerdere malen met haar poten omver geduwd en aangeraakt. Ze speekselde niet, ze was alert. Ik geloofde het wel even.
Maar toen dat beest! Ik wist het even niet meer behalve dat ik alleen maar kon gruwelen bij het idee hem te moeten vangen. Jem draaide er zijn hand niet voor om. Met een schepnetje heeft hij hem gevangen en heel ver van hier losgelaten. Ik stond er nutteloos misselijk bij te wezen. Zijn gemopper op mij: “Is dat nou alles? Pff, een pad! En zo groot is hij echt niet hoor mamma! Jij zei dat hij zo groot zou zijn” (wijst met zijn handen de omvang van een voetbal aan). “Help dan even want ik kan zo de ren niet uit. Mamma! Doe even normaal!” onderging ik protestloos.
Pix heb ik de rest van de dag binnen goed in de gaten gehouden. Ze lag wel heel veel te slapen maar het was dan ook een zeer warme dag. Ze oogde niet ziek, alleen wat loom. ‘s Avonds heeft ze uiteindelijk toch nog heel erg veel en vreemd gekotst, haar ontlasting was van eenzelfde kleur. Toen ze dat kwijt was, werd ze weer op en top het vrouwtje.

En dan waren er nog maar… 1

Is dit echt? Soort van. Ik was de ruzies zo ontzettend zat, de stress, het gegrom en het constant elkaar de haren in vliegen. Flash versus Zahra. Zahra versus Flash. Zahra versus kitten Nati. Pixie versus Nati om daarna op haar donder van Flash te krijgen (logisch!!!). Een minuscuul drupje valeriaan in de nek van Nati en zelfs Flash en Zahra komen bij elkaar in de buurt zonder dat het op vechten uitdraait. Gedurende de likbeurt die Nati krijgt om de valeriaan op te likken, proeft Zahra ook haar werkelijk geur. Met 2 keer valeriaan gaat het nu behoorlijk goed tussen Zahra en Nati.
Nu alleen Pixie nog. Ik ben er nog niet achter hoe ik haar kan overhalen Nati ook lief te vinden of niet zo angstig te reageren. Het zal wel loslopen zolang Nati hier nog is. Ze moeten wel. 🙂

De kittens hebben alle 3 hun huisje gevonden en zijn verhuisd. Nati is vandaag naar haar nieuwe huis gebracht.

En hoe rot het ook was er achter te komen dat ze PK-Def drager zijn, dat Tino PK-Def lijder is… dit nest ging zoals het moest gaan. Geen moeder die ziek werd, geen moeder die nagenoeg in haar bevalling bleef, geen dode kittens, geen stervende kittens, geen kittens die geflest moesten worden, geen gebroken botten, geen vergiftigde kittens, geen gevallen kittens, geen kliniekopname van moeder, geen eindeloze extra dierenartsbezoeken, geen angst, geen moordende onrustheid, geen slapeloze wakende nachten. Ik heb het in de 2 (en enige) nesten hiervoor allemaal meegemaakt. Geen geen geen. Alleen maar lief, leuk, schattig, fijn en vooral vanaf dag 1 tot nu moeder en grut volkomen gezond en gelukkig. Heerlijk.

Bij gebrek aan inspiratie voor een eigen logje, een linkje naar naar het log van Xaviera, waar Ifness Nicky zijn leventje aan het ontdekken is.

Badderen is nooit meer hetzelfde

En een filmpje van een paar dagen later