Omdat ik het ook zielig vind, probeer ik haar wel onder begeleiding naar beneden te laten, maar ze sproeit onder mijn handen dat het een lieve lust is. Dan maar een katerbroekje aanschaffen. Maarja, dat heb ik natuurlijk niet gelijk in huis. Voor nu heb ik uit de te kleine Jem kleren zak een kek sportzwembroekje gevist. Gaatje voor de staart gemaakt, maandverbandje erin, buiktouwtje aangetrokken en gestrikt. De beengaten zijn natuurlijk veel te groot. Een tijdelijk prototype voor het weekend dus. Wat heb ik gelachen. Met grote ogen kijkt ze me aan, rolt over de vloer, loopt laag bij de grond met haar achterpoten hoog optillend alsof ze in iets vies heeft gestaan. Als Zahra komt kijken, wat er toch allemaal te lachen valt, sprint ze met broekje aan, hard weg. Wanneer ze wat kalmeert, gaat ze toch maar op onderzoek uit. Het maandverbandje is binnen korte tijd helemaal vol.
Pebbles zelf is nog niet helemaal overtuigd van het nut, maar vooralsnog kan ze weer even naar beneden. Over niet al te lange tijd hoop ik van Janny een mooi passend modelletje te ontvangen!
Marble fokken. Het is geen makkie. Om een ‘100% zeker weten‘ volledig marble nest te krijgen, heb je 2 marble ouders nodig. Voorlopig gaan we er van uit dat Pebbles genetisch een marble is. Op zoek dus naar een marble kater. Met een marble kater, zou ik ook daar zekerheid over krijgen. Voor een onbewezen poes, vind ik het gekkenwerk de halve wereld over te rijden dus ging ik in Nederland op zoek. Dat valt nog niet mee. De paar marble katers die ik vond waren allen, in mijn ogen, niet geschikt. Marble x marble is dan wel marble, maar is het ook rasverbetering?
Net toen ik bijna zo ver was om het op te geven, en dan maar op zoek te gaan naar een goede spotted kater die bewezen marble draagt (theoretisch nest: 50% spotted, 50% marble), kwam ik hem tegen. Een nog jonge marble kater met een profiel van heb ik jou daar! Tot mijn grote verrassing zat hij bij iemand waar ik al eens contact mee had gehad in het verleden. Dat kon geen toeval zijn. Na wat heen en weer mailen en bellen, was alles in kannen en kruiken. Eigenlijk deed zijn eigenaresse niet aan buitendekkingen, maar voor mij wilde ze een uitzondering maken. Er was 1 klein maar-tje: Hij kon het nog niet. Ach, we hadden de tijd. Pebbles was nog niet eens krols, en ik had met de herplaatsing van Ishoe ook wel even wat anders aan mijn hoofd.
Ishoe ging en een dagje later besloot Pebbles krols te worden. “Mooi”, dacht ik. Eindelijk! Deze krolsheid afwachten en kijken wat er gebeurt. Het was herfst aan het worden. Grote kans dat de volgende pas bij de lente weer zou gaan doorzetten of hooguit ergens midden winter nog een keer. Misgegokt. De krolsheid ging na 10 dagen voorbij. Het was een halve dag rustig. En toen begon het gewoon weer opnieuw. Weer 10 dagen verder en hetzelfde verhaal. Oei. Dat ging niet goed. Lange heftige krolsheden zijn niet goed voor een poes. De risico’s worden met de dag groter. Kon de kater het al? Helaas helaas. Dus op zoek naar een andere. In goed overleg met de eigenaresse overigens.
Daar kwam Ivonne met Macho to the rescue. De onderlinge lijnen zouden niet voor inteelt zorgen, hij draagt bewezen marble, en is nog een mooie kater ook. Het werd een haastklus. Geen tijd of gelegenheid Macho van te voren te zien. Nee, het bleek een kwestie van bellen, alles even doorspreken en een paar dagen later, toen krolsheid nummer zoveel doorzette, met een schreeuwend poesje onderweg. Wat was ze boos. Macho zag het wel zitten. Met kirrende geluidjes probeerde hij haar door het gaas gelijk al te verleiden. Toen we haar daar achterlieten, hoorden we haar nog steeds hard grommen en blazen. Ivonne stelde me gerust. Het zou wel loslopen.
De volgende avond kreeg ik al de de eerste dekkingberichten. En dat is zo doorgegaan totdat we haar weer hebben opgehaald. Ze was, geloof ik, blij ons weer te zien. Macho zat op zijn eigen plekje verlegen te wezen. Wat een bijzondere kater. Je kan het makkelijk voor schuw aanzien, maar hij was echt niet meer dan gewoon hartstikke verlegen. Toen ik hem aaide, drukte hij zijn gespierde nek in mijn hand en spinde en spinde. Tegelijkertijd probeerde hij zijn gezichtje weg te drukken en oogcontact te vermijden. Een welgemeende knipoog van mijn kant, deed hem nog harder spinnen.
Nu is het afwachten.
Zahra, Lopend Vuur Zinniz, met de oudste rechten en haar geweldige karakter. We hebben in de loop van de tijd verschillende bengalen in huis gehad, maar niet 1 kon of kan aan haar tippen. Dit is nu eens een kat waarvan wij beiden zeggen: wat er ook gebeurt, zij blijft. Natuurlijk kunnen we niet in de toekomst kijken, maar het moet heel gek lopen wanneer wij niet alle plannen omgooien alleen voor haar.
We hebben nog nooit over een andere kat de verhalen gehoord die wij met haar meemaken. Een kat die mij voor de volle 100% vertrouwt. Die mij verdedigt met lijf en leden. Die dingen van mij toelaat die ze van niemand anders, zelfs Tim of Jem, ooit zal accepteren. Die zo één is als zij met ons. De buurvrouw die in onze vakanties voor de katten zorgt, vindt haar een chagrijnig krengetje. En die indruk geeft ze anderen, wanneer wij er niet voor haar zijn. Ze lijkt gerust de volledige vakantietijd ontzettend boos. Ze lijkt gerust de volledige vakantietijd niet benaderbaar. Niet omdat ze vals is. Niet omdat ze daadwerkelijk een chagrijnig krengetje is. Omdat ze ons mist. Omdat ze zich verlaten voelt. Omdat ze ontroostbaar is. Omdat ze te intelligent is om anderen in haar buurt te dulden.
Wanneer ik verdrietig ben, kruipt ze bij wijze van spreken in me om me te troosten. Wanneer er ergens in huis iets aan de hand is, komt ze 1 van ons halen. En ze laat zich dan echt niet wegsturen. Ze kan met ons communiceren zoals zij alleen kan. Lukt het niet op de ene manier, dan verzint ze een andere. Ze blijft volharden totdat ze voor elkaar heeft gekregen wat ze in haar koppie heeft. Totdat we eindelijk begrijpen wat ze duidelijk wil maken. Totdat wij de juiste actie hebben ondernomen. Dat Jem bij het avondeten mist. Dat Tim over 5 minuten thuiskomt. Toen ik een aantal jaren geleden zonder enige vermoedens, onverwacht zwanger was, wist zij het eerder dan ik. En zo zijn er nog legio voorbeelden te noemen.
Ze heeft ons in de loop van de jaren geleerd haar serieus te nemen. Wanneer zij iets aangeeft, is het gewoon zo. We kunnen hoog en laag springen, we kunnen het allemaal via logisch beredeneren niet willen geloven. Wat zij aangeeft, blijkt altijd uit te komen en de enige realiteit te zijn. Hoe onlogisch en hoe onverwacht ook.
Wat een bijzondere kat! Wat een geluk dat wij haar mochten kopen toen. Wat een fantastische ervaring dat wij dit mogen meemaken. We willen het voor geen goud gemist hebben.
TE HUUR:
In Cattery Ifness te omg. Utrecht.
Deze sfeervolle en lichte vrijstaande woning ligt in een rustig straatje nabij het bruisende gezinscentrum. De volledig gestoffeerde en gemeubileerde woning is van alle gemakken voorzien. De huurprijs is inclusief kost en inwoning, en gratis poetsvrouw. Deze poetsvrouw komt meerdere keren per dag langs en zal ook voor het natje en het droogje zorgen. De woning is voorzien van een inpandig toilet. De royale woonkamer op de begane grond bevat genoeg speelruimte met mooi vrij uitzicht en verstopplekken. De drie prima slaapkamers bevinden zich op de eerste en tweede verdieping. De woning is traploos ingedeeld, dus de klimconditie blijft volledig op niveau. Er is ouderwets veel bergruimte beneden in de inbouwkast, die via een natuurlijk verloop overgaat in ouderslaapkamer en vide. Tenslotte nog de gezellige zonnige inval op het zuiden. Indien gewenst, kunnen er luiken neergelaten worden voor wat meer privacy.
INDELING
Begane grond:
Entree, open hal met toegang tot de lichte ruime woonkamer met metalen vloer. Eenvoudige keuken van alle gemakken voorzien. Net en ruim toilet.
Eerste verdieping:
Ruime ouderslaapkamer aan de achterzijde voorzien van slaapgedeelte op gezellige vide. Tweede slaapkamer tevens aan achterzijde, voorzien van zachte stof op vloer en muur.
Zolderverdieping:
Derde slaapkamer aan de voorzijde, voorzien van een extra zacht kussentje met wijds panorama uitzicht.
Tuin/terras:
Zonnige en verwarmde buitenplek die men onder begeleiding mag betreden. Er woont hier wel een buurvrouw die, naar gelang haar humeur, u zal wassen of achterna jagen. Het dakterras is voorzien van een uitstekende zachte lounge-plek in de vorm van een authentiek babymatras.
BIJZONDERHEDEN
– Nabij het gezinscentrum.
– Vrij uitzicht vanuit alle kamers.
– In 2007 is het buitenschilderwerk uitgevoerd.
– In 2008 is de woning geheel cascomatig gerenoveerd.
– De woning is geheel voorzien van automatische beluchting.
– Een bouwkundig rapport ligt bij ons op kantoor ter inzage. Geen groot onderhoud noodzakelijk.
– De woning is voorzien van goede sloten en daarmee goed beveiligd.
– De woning is voorzien van veel bergruimte.
IN HUURPRIJS INBEGREPEN
– Kost en inwoning.
– Verwarmingskosten.
– Volledig gemeubileerd en gestoffeerd.
– Gratis poetsvrouw.
AANVAARDING
In overleg, indicatie december 2008 VERHUURD!
Wegens omstandigheden zal Pebbles nu nog niet naar een marble kater gaan. Macho is een weloverwogen keuze geweest. Hij heeft prachtige rozetvorming en draagt bewezen marble. Daarnaast is hij een ervaren gentleman. Verwachting: een nest met spotted en marble kittens begin 2009.
Het blijft een hit om te vertellen:
“Jaren terug hebben wij dagenlang met onze neus sniffend over de grond van ons apartement gekropen op zoek naar wat er toch zo ontzettend stonk. Eindelijk na lang zoeken, tilden we een multomap op en daar zat een half vergane muis vast in de ringen van de map. Onze toenmalige kat had hem waarschijnlijk eindeloos opgejaagd totdat ze er niet bij kon. En daar in de betrekkelijk veilige ruimte van de multomapringen heeft hij op zijn einde gewacht.”
En een lol elke keer als we het er weer over hebben. Deze dagen worden we er constant aan herinnerd. Op dit moment lachen we echter meer als met een boer met kiespijn.
Plotseling begon het te stinken in de badkamer. Ik dacht eerst nog dat de lucht van de voorzolder naar beneden trok. Er staan kattenbakken daar. Ik snapte het niet. Ze waren niet echt vies maar toch. Ik heb gisteren nog de hele familie naar de Makro op sleeptouw genomen omdat ze daar zulk goed kattengrit hebben en we niet meer genoeg hadden. Thuisgekomen snel de bakken verschoond. Het bleef stinken! De hele badkamer heb ik gestript en gepoetst. Overal gesnuft en geroken. Alle laatjes van de kasten, overal op de vloer, in de afvoerputjes, de stortbak van de wc, tussen de verwarming, achter de spiegel. Ik kon het niet lokaliseren. Toen hadden we een blinkende badkamer maar wel een, nog steeds, stinkende. Ik snapte er geen hout van. Ten einde raad zijn we met z’n tweeën maar aan het plafond gaan ruiken. In de hoek zit een gat waar de verwarmingsbuizen doorheen gaan. Tim klimt op de badkuiprand om er bij te kunnen.
Ja hoor!! Gatverdamme! De weeïge lucht die uit het gat komt, is ondraaglijk. Hoogstwaarschijnlijk heeft een kat een muis opgejaagd. Het beestje is via de verwarmingsbuizen in het gat gekropen, is daar zonder onze toestemming doodgegaan en ligt daar nu te stinken.
Ik kan moeilijk het hele plafond slopen. Ik ga vandaag het gat afdichten en we hopen er maar het beste van.
