Pebbles is aan één stuk krols. De ene krolsheid lijkt net een beetje af te zakken, en de volgende komt al weer in alle hevigheid opzetten. Pebbles plast overal als ze krols is. Het liefst op stof. Dus de slaapbank, de bank, Jem’s bed en nog veel meer heeft het moeten ontgelden. Daar werd ik al niet al te vrolijk van. Sinds gisteren heeft ze het sproeien ook ontdekt. En leuk dat ze het vindt! Dus mevrouw moest boven blijven. Dat werd niet gewaardeerd. Wat er boven te slopen viel, is ondertussen gesloopt.

Omdat ik het ook zielig vind, probeer ik haar wel onder begeleiding naar beneden te laten, maar ze sproeit onder mijn handen dat het een lieve lust is. Dan maar een katerbroekje aanschaffen. Maarja, dat heb ik natuurlijk niet gelijk in huis. Voor nu heb ik uit de te kleine Jem kleren zak een kek sportzwembroekje gevist. Gaatje voor de staart gemaakt, maandverbandje erin, buiktouwtje aangetrokken en gestrikt. De beengaten zijn natuurlijk veel te groot. Een tijdelijk prototype voor het weekend dus. Wat heb ik gelachen. Met grote ogen kijkt ze me aan, rolt over de vloer, loopt laag bij de grond met haar achterpoten hoog optillend alsof ze in iets vies heeft gestaan. Als Zahra komt kijken, wat er toch allemaal te lachen valt, sprint ze met broekje aan, hard weg. Wanneer ze wat kalmeert, gaat ze toch maar op onderzoek uit. Het maandverbandje is binnen korte tijd helemaal vol.

Pebbles zelf is nog niet helemaal overtuigd van het nut, maar vooralsnog kan ze weer even naar beneden. Over niet al te lange tijd hoop ik van Janny een mooi passend modelletje te ontvangen!