220 Heb ik een bengaal?

Ieder meent zijn uil een valk te zijn

Maar al te vaak krijg ik mailtjes van mensen die mij vragen of hun kat misschien een bengaal is. Of dan tenminste een halfbengaal. Hele verhalen worden er gemaild die het moeten rechtvaardigen dat ze echt een bengaal in huis hebben. Foto’s worden bijgesloten. Men wil maar één ding horen. Gelukkig kan ik meestal melden dat hun kat in de verste verte niet op een bengaal lijkt.

Gelukkig? Ja, gelukkig!

Het is niet wat deze mensen willen horen. Maar maakt het hun kat minder lief? Minder schattig? Minder om van te houden? Nee toch!

Zo velen denken in hun kat een raskat te zien. In het uiterlijk, in bepaalde karakterkenmerken. Wat men vergeet, is dat een bengaal een kat is met een kats karakter en een kats uiterlijk. En bijzonder karakter en een bijzonder uiterlijk, dat wel. Natuurlijk kunnen bepaalde kenmerken overeen komen, maar dat maakt ze nog geen (half)bengaal. Zo veel mensen heb ik al gesproken die er zeker van waren dat hun kat echt heel erg op een bengaal lijkt. Totdat ze dan een echte bengaal in huis kregen. Wanneer je ze na een half jaar weer eens spreekt, komen ze schoorvoetend op hun eerdere woorden terug. Het is toch wel heel anders met een echte bengaal in huis.

Op diverse advertentiesites worden tegenwoordig heel veel halfbengalen aangeboden. Persoonlijk vind ik dat een kwalijke zaak. Wanneer je een ras gaat mengen met een ander ras (outcross in officiële termen), doe het dan goed. Doe het voor de juiste redenen en doe het vooral met het juiste ras. Er zijn bepaalde rassen die je beter niet met een bengaal kan kruisen, in het belang van de gezondheid van de kittens die daar uit komen. Met welke redenen worden die halfbengalen geboren? Er worden nog fikse prijzen voor gevraagd. Zou jij als koper zo’n bedrag voor elk ander htk kitten neertellen? Maar deze kruisingkittens zijn niet meer en niet minder dan stamboomloze htk kittens! Ze hebben niet het karakter wat een bengaal zou moeten hebben. Ze hebben niet het uiterlijk wat een bengaal zou moeten hebben. Kortom, het zijn geen bengalen! Zou de ‘fokker’ zich verdiept hebben in de lijnen? In de diverse gezondheidstesten? In de hele materie die bij fokken komt kijken? Nee, anders waren deze kittens nooit geboren.

Natuurlijk, het gebeurt wel eens dat een bengaalpoes ontsnapt en zwanger terugkomt. Of dat, wanneer je meerdere rassen fokt, er per ongeluk een kater voordat jij er erg in hebt, op je krolse poes springt. Dat zijn de zogenaamde oops-nestjes, de slipnestjes. Deze kittens vinden meestal een prima huis als gecastreerd huisdier. En zo zou het ook moeten. Maar willens en wetens halfbengalen fokken, is geen goede zaak. Of weer verder nestjes fokken met deze halfbengalen, nog erger. Je kunt niet voor een dubbeltje op de eerste rang zitten. Als je een bengaal wil, dan wil je een echte bengaal met stamboom. Dan wil je een bengaal die op de juiste manier gefokt is, die goed gesocialiseerd is. Die in huis is opgegroeid bij fokkers die verstand van zaken hebben. Een bengaal waarvan de ouders op bepaalde gebreken of ziektes getest zijn. Een bengaal waarvan de ouders met kennis van zaken voor elkaar uitgezocht zijn. Een bengaal waarvan de intentie van het nest rasverbetering is. Niet rasvermeerdering, of halfrasvermeerdering. Er wordt wat afgefokt tegenwoordig. Ook door sommige bengalenfokkers. Er is heel veel kaf onder het koren.

Natuurlijk, het gebeurt regelmatig dat van deze kruisingbengalen er één in het asiel belandt. Het kan gebeuren dat iemand zijn volbloed bengaal, hoe goed gefokt ook, om diverse redenen niet meer kan houden. Meestal wordt hij dan zonder tussenkomst van een asiel herplaatst, maar heel soms belandt er wel eens een echte bengaal in het asiel.

Het is dus echt wel mogelijk dat je een kruisingbengaal in huis hebt zonder het te weten. Maar dat is eerder uitzondering dan regel. Bedenk dat officiëel zelfs een volbloed bengaal zonder stamboom, eigenlijk geen bengaal is. Het karakter en het uiterlijk is bengaals, maar officiëel is het geen bengaal! Flauw he? 😉

221 Beetje dom

Oh wat dom van me. Waarom staat die prullenbak toch altijd zo ver weg? Dat is toch onhandig? Er is vast een reden voor maar ik weet hem niet meer. Wat ongelooflijk dom van me. Laat ik hem maar eens wat dichterbij zetten. Hier vlak naast de keukenlaatjes is een stuk beter. Wat ontzettend oer- en oerdom van me.

Deze twee keukenlaatjes hebben een magische aantrekkingskracht op Pebbles. Al is ze twee verdiepingen hoger in huis, ze komt aanrennen zodra ze hoort dat ik er eentje opentrek. In het rechterlaatje liggen namelijk de verenstokjes, de reserve muisjes en overige extra speeltjes. Laat ik nou de prullenbak vlakbij dat laatje hebben neergezet. Het bleek een koud kunstje voor Pebbles om op de deksel van de prullenbak er achter te komen dat je alleen maar aan het handvat hoeft te trekken om een la te openen. En wanneer een bengaal dat eenmaal weet…

De prullenbak staat allang weer op zijn oude plek ver weg. De prullenbak heeft geen geheugen. Die deert het allemaal niet. Maar Pebbles wel! Via het keukenblok hengelend, springend vanaf de grond. Als die laatjes maar open gaan!

Wat was ik toch verschrikkelijk een beetje dom!

222 Planning

Gisteren na een geslaagde dag als bezoeker op de kattenshow in Utrecht, werd ik verwelkomd door een zeer krolse Pebbles. Kater nummer twee (derde dekking maar eens een ander proberen) heeft het druk op het moment. De zomervakantie zit er aan te komen. De zomervakantie? Ja! 9 weken zwangerschap, 13 weken opvoeden en je zit zo dik in de zomer. We schuiven alles maar een tijdje op.

223 Artikel WEET!

Een tijdje geleden werd me gevraagd een artikel te schrijven voor een dierentijdschrift voor de jeugd. Het heeft wat voeten in de aarde gehad, maar hier is het dan!

 


Verkrijgbaar in de winkel

Juiste eigenaar-vermeldingen worden gerectificeerd in het volgende nummer, evenals plaatsing van een weggelaten foto.
Met dank aan: Maribel Rico van Rijsbergen, Cissy van Sas, Leonoor van Dongen, Nathalie Broers voor het leveren van een foto. En aan N. * voor het corrigeren van mijn teksten.
Wat mij toch nog van het hart moet, is dat de schrijffouten, typfouten, stijlfouten en weggelaten woorden uit het artikel niet van mij zijn. Je zou toch denken dat een redactie gewoon copy and paste zou kunnen toepassen? I.v.m. mijn woordblindheid ben ik zeer gebrand op dergelijke fouten. Je geeft toch een visitekaartje af. De tekst is door 2 mensen nagekeken en gecorrigeerd, voordat ik hem opstuurde. En wanneer je dan de gedrukte versie ziet, die vooraf niet ter goedkeuring werd aangeboden, dan zakt bij mij de broek wel een beetje af!

224 Houden van

Kun je te veel van iemand houden?

Zahra zal dit hartgrondig beamen. Pebbles houdt namelijk, in haar optiek, te veel van haar. Pebbles wil eigenlijk alleen maar bij Zahra zijn.

Ligt Zahra ergens in een mandje, dan komt Pebbles binnen de kortste keren zich erbij proppen. Zit Zahra op haar favoriete uitkijkplekje, daar moet Pebbles opeens ook wezen. Zodra Pebbles Zahra in haar blikveld krijgt, dan wordt er vol ondraaglijke verwachting door haar geknipoogd.

Meestal moet Zahra er niets van hebben. Het gegrom, geblaas en gemep is niet van de lucht. Binnen de kortste keren delft Pebbles het onderspit. Zahra grijpt haar bij haar keel. Er rest Pebbles niets anders dan stil te liggen. Wanneer Zahra loslaat en nog even een indringende blik en grom geeft, krabbelt Pebbles voorzichtig overeind. Daarna vlucht Zahra vol irritatie weg, met in haar kielzog een zeer vrolijke, huppelende Pebbles. En dan begint het geruzie weer van voren af aan.

En toch betrap ik Zahra af en toe stiekem. Dan ligt opeens Zahra bovenop in dat volle mandje: er stilletjes bijgekropen. Toch wel gezellig en lekker warm blijkbaar.


225 Vijf minuten

Persbericht ter kennisgeving:

Op zondag 22 februari jl. is er voor mevrouw P. te D. (i.v.m. de wet op de privacy zijn wij niet gerechtigd namen te noemen) snelrecht toegepast. Verdachte mevrouw P. te D. is schuldig bevonden aan een aantal feiten binnen een zeer kort tijdsbestek van vijf luttele minuten. Mevrouw P. te D. had vier stukjes plakband naar binnen geslokt en in de vijfde zich ernstig verslikt. Op deze manier kwam mevrouw I. te D. er achter dat er zich reeds vier in de maag hadden bevonden.

Mevrouw P. te D. maakte daarna, nog steeds in dezelfde al eerder vermelde vijf minuten, ernstige aanstalten in een doos met foto’s te urineren. Toen mevrouw I. te D. hierdoor behoorlijk freakte daar er een leven lang (40 jaar in dit specifieke geval) aan foto’s in deze doos zaten en verdachte dwingend maar ferm naar beneden dirigeerde, klom mevrouw P. te D. op het aanrecht om daar de inhoud van een, per abuis achtergelaten, doosje After Eight naar binnen proberen te werken.

Aangezien dat ook niet was toegestaan en aan het strafbare grenst, (er mag ook helemaal niks te D.!), werd er en passant door verdachte een la opengetrokken waarvan de inhoud door de ganse kamer gemept werd. Een la die notabene sinds een week een heus schuifblokslotje heeft, maar waar alle andere huisgenoten te D. nog even aan moeten wennen om het blokje daadwerkelijk om te schuiven. Terwijl de la weer door mevrouw I. te D. werd ingeruimd, wist mevrouw P. te D. nog even snel, in de vijfde minuut, de laatst overgebleven hoek van een rug-oefenmat met hoes volledig aan gort te helpen.

Mevrouw I. te D. kreeg slechts een kleine zenuwinzinking. Mevrouw P. te D. kreeg tijdelijk huisarrest met de aanteking drie dagen voorwaardelijk.

226 Felice 2009

Vorige week ontving ik een mailtje met topic Felice. Felice, uit het F-nest 2005, heeft hier de eerste 6 maanden van haar leven gewoond, maar omdat ze bij ons niet genoeg impulsen kreeg en een grotere groep katten nodig had, heb ik besloten haar weg te geven. In de hoop dat ze een gelukkiger leven tegemoet zou gaan. Toen dat door omstandigheden helaas niet lukte en ze wederom herplaatst werd, ben ik haar uit het oog verloren. Ik heb er lang van gebaald dat ik niet wist waar ze was en hoe het met haar ging. Ik kreeg wel af en toe mailtjes van mij volkomen onbekende fokkers over de hele wereld die mij complimenten maakten over Felice. En of ze misschien nog te koop was. Ja, ik wist al vanaf het begin dat Felice een zeer bijzondere tekening en een mooie type had. Maar ik fok op "klik" met de kat en onder de voorwaarde dat de kat hier gelukkig is.

Vorige week dus zo maar opeens een mailtje met topic Felice. Nieuwsgierig maakte ik hem open en wat bleek? Degene die nu Felice heeft had bij toeval mijn site gevonden. Ze had zich nooit gerealiseerd dat de naam Ifness Felice de catterynaam al in zich had. Ze wilde eigenlijk alleen een foto van een bengaal aan haar collega laten zien en via google kwam ze een foto tegen van een kat die wel erg op die van haar leek. Laat die kat nou ook nog eens Felice heten!

Om een lang verhaal kort te maken, we hebben die avond laat nog met elkaar gebeld. En wat ik ben blij. Het lijkt erop dat Felice eindelijk op haar plek is. Dat ze iemand heeft gevonden die ze zo hard nodig had.

Grappig ook dat Nicka (Felice’s huidige personeel) het gelijk over het logje Felice Nee! had. Blijbaar weet Felice nog steeds weet wat felice-en is.

Toen de eerste telefoonfoto’s binnen kwamen, zag ik het al. Het is alsof ik Zahra zie. Dezelfde sjaggy blik, dezelfde waarschuwing in haar ogen. Ik heb tig van dergelijke foto’s en ik probeer op mijn site ze achterwege te laten. Het zou mensen eens kunnen afschrikken.

Terwijl dat helemaal niet nodig is. Als Nicka met haar de band verder uitbouwt, heeft ze een kat voor het leven aan haar. Zoals ik aan Zahra heb.

En ja, natuurlijk ga ik binnenkort even langs. Ik ben erg benieuwd!!


Felice bij ons



Felice nu
© Nicka

227 Bengaalkater gezocht

Cattery Ifness is op zoek naar een sociale gecastreerde (herplaats) bengaalkater. Samen met Zahra hoop ik een bredere sociale basis te kunnen vormen voor huidige en toekomstige fokpoezen. De kater moet wel aan een aantal voorwaarden voldoen. Contact.

229 Vroegcastratie

Uit mijn cattery site artikel vroegcastratie:

The Miracle of Life

Come quick, come quick", their mother said "The time is getting near"
She feels that when the kittens come the children should be here.
She told them that a big orange Tom took "Kitty" as his wife
"It’s wonderful, a gift from God, the miracle of life"

At half a year young "Kitty" feels too painful and too scared
to appreciate six miracles, blind-eyed and yellow haired.
But she knows these lives depend on her and nature tells her how
and as she cleans them, children ask "Mom, can we go now?"

But now and then for six more weeks the children visit her
to play with six new magic toys made of life and fur.

The six weeks pass, the newness gone and new homes yet unfound,
Mom bundles up six miracles and takes them to the pound,
Where lovingly, with gentle hands and no tears left to cry,
the shelter workers kiss them once and take them off to die.

And "Momma Kitty" now shes called mourns her loss and then,
she’s put outside, and of course, she’s pregnant once again.

Dad tells "Kitty" STOP THIS NOW or you wont live here long!
But deep inside of Momma Cat, this time something’s wrong.
Too young, too small, too often bred now nature’s gone awry,
Momma Kitty feels it too and she crawls off to die.

She too is freed from this cruel world, and from her time of strife.
How harsh the truth, how high the price this "Miracle of Life"?

-By Barry Taylor, DVM
Barry Taylor is a small animal practitioner in Franklin, NH

Illustrations © Shel Silverstein.
If you have objections on us using these images,
please contact us and we will remove them instantly.