Kun je te veel van iemand houden?

Zahra zal dit hartgrondig beamen. Pebbles houdt namelijk, in haar optiek, te veel van haar. Pebbles wil eigenlijk alleen maar bij Zahra zijn.

Ligt Zahra ergens in een mandje, dan komt Pebbles binnen de kortste keren zich erbij proppen. Zit Zahra op haar favoriete uitkijkplekje, daar moet Pebbles opeens ook wezen. Zodra Pebbles Zahra in haar blikveld krijgt, dan wordt er vol ondraaglijke verwachting door haar geknipoogd.

Meestal moet Zahra er niets van hebben. Het gegrom, geblaas en gemep is niet van de lucht. Binnen de kortste keren delft Pebbles het onderspit. Zahra grijpt haar bij haar keel. Er rest Pebbles niets anders dan stil te liggen. Wanneer Zahra loslaat en nog even een indringende blik en grom geeft, krabbelt Pebbles voorzichtig overeind. Daarna vlucht Zahra vol irritatie weg, met in haar kielzog een zeer vrolijke, huppelende Pebbles. En dan begint het geruzie weer van voren af aan.

En toch betrap ik Zahra af en toe stiekem. Dan ligt opeens Zahra bovenop in dat volle mandje: er stilletjes bijgekropen. Toch wel gezellig en lekker warm blijkbaar.