Nog een kleine impressie van de afgelopen tijd.

Er valt op het moment gewoon niet zo veel te melden. Op geregelde tijden maakt men elkaar hier bijna af.

Vooral Ishoe is de dominantieladder aan het uittesten met Zahra en dat gaat niet echt zachtzinnig. Tot mijn grote schrik wint hij meestal omdat hij zo veel sterker is. Ik had het niet verwacht met zijn vroege castratie toen hij 4 maanden was. Stilletjes vraag ik me wel eens af wat er zou gebeuren wanneer hij zijn kracht tegen ons zou gebruiken. Wat een geluk dat het zo’n mensgericht zachtmoedig manneke naar ons toe is. Ondanks dat ik nooit heb ingegrepen tussen Zahra en Ishoe, doe ik het nu wel. Ze is absoluut niet kleinzerig en wanneer ze gilt, dan weet ik dat haar echt pijn gedaan wordt. Gelukkig is Felice een mooie bliksemafleider. Wanneer zij en Ishoe aan het rollebollen zijn, zit Zahra gelukzalig bovenop de krabpaal. Blij dat ze even haar eigen gang kan gaan. Iets wat ze de laatste tijd het liefst doet.

Ze bemoeit zich met niets en niemand en is liever op haar zelf. Af en toe komt ze even een kletspraatje bij me maken, maar zodra 1 van de anderen jaloers op de aandacht komen aansnellen, is ze gelijk weer verdwenen. Af en toe neem ik haar even apart, maar het gehuil van haar beide kinderen achter de gesloten deur maakt haar dan toch weer te rusteloos om lekker bij me te blijven zitten.

En Felice? Ach… Felice blijft Felice. Lief maar wel een slag apart die een zeer consequente opvoeding echt nodig heeft. Veel belonen en op haar eigen manier aanpakken wanneer ze de fout ingaat. Ze begint langzaam ervan te leren, maar het kost heel veel tijd en heel veel moeite.

Baby Felice

In dit huis verboden voor honden aldus Jem.

De eerste keer in de ren… nog geen succes voor Felice.