Kleine Felice,
Wanneer je de mogelijkheid hebt een nieuwe ruimte te betreden, dan behoor je dat heel omzichtig en laag bij de grond te doen. Eventueel zet je een paar haartjes op en een hoge rug zodat je groter lijkt voor het grote gevaar wat in nieuwe ruimtes kan schuilen.
Wanneer in de jou al bekende ruimtes opeens een onbekend anders ruikend menspersoon opduikt, is het gebruikelijk wanneer je die persoon met argusogen verwelkomt en van een veilige afstand eerst de mens uit de boom kijkt. Er gelijk zo hard als je kunt, op af hollen zou wel eens schrik kunnen aanjagen bij die menspersoon met alle gevolgen van dien. Trouwens, weet jij met welke bedoeling die onbekende menspersoon jouw ruimte binnenkomt? Niet iedereen heeft even goede bedoelingen als jij denkt.
Wanneer Ishoe boos op je is en vol irritatie van je wegloopt, dan is het niet de bedoeling dat je vol kattekwaad vrolijk achter hem aanhobbelt, hopend op nog meer speelplezier.
Wanneer Ishoe je te hard aanpakt, is het best toegestaan een beetje te blazen of te sissen naar hem. Dat snapt hij beter dan je tevergeefse pogingen een beetje speels te bijten. Je tandjes zijn nog niet zo lang en niet zo scherp en zijn vel is dik en soepel.
Wanneer Ishoe uit een bakje voer eet, is het niet slim ook daar net uit te willen eten. Er staan bakjes genoeg en beter kies je dan tijdelijk een ander bakje. Zijn kop opzij duwen om ook een hapje te kunnen bemachtigen is ronduit gevaarlijk en hij waarschuwt je dan ook ter dege. Luister daar naar en wees voor 1 keer een verstandig kitten.
Wanneer je met veel moeite ergens opklimt, is het wel handig om van te voren in te schatten of je er zelf ook weer veilig vanaf kunt komen in plaats van vol trots te blijven zitten totdat een menspersoon je er vanaf komt tillen of er vanaf te rollen en met je koppie als eerste de grond te raken.
Wanneer je met mamma voor de nacht in de kittenkamer wordt gezet, zou je dan alsjeblieft zodra de deur dicht is niet zo’n keel te willen opzetten alsof je vermoord wordt? Ik schrik daar erg van en denk dan dat ik per ongeluk de deur met je pootje ertussen dicht heb getrokken. Ook jezelf tussen de voorzichtig dichtgaande deur gooien is geen verstandige keuze wanneer je nog zo klein en breekbaar bent.
Wanneer je je in de keuken bevindt, denk je er ook aan dat dat een gevaarlijke plek is voor katjes? Zeker wanneer er een menspersoon druk in pannen staat te roeren en tussen het fornuis, koelkast en spoelbak heen en weer moet lopen. Je bent al een paar keer gelanceerd op de wreef van een daar aanwezige druk bezig zijnde voet. Probeer dat als een leerproces te zien en er rekening mee te houden.
Wanneer mamma vindt dat het genoeg is en je mee wil nemen, bied dan gewoon je nekvel aan en blijf rustig hangen terwijl mamma je meesleept. Je bent eigenlijk een beetje te zwaar voor je leeftijd en het kost mamma al moeite genoeg. Tegenstribbelen waardoor mamma je ten einde raad maar bij je keeltje pakt, is en voor jou en voor ons niet fijn. Je gilt als een speenvarkentje omdat het waarschijnlijk gewoon zeer doet. Ook het de trap opslepen op die manier is een gevaarlijke bezigheid. Mamma kan er niets aan doen, dat ze je halverwege los moet laten omdat ze de grip verliest zodat jij, omdat je zo snel mogelijk weg van mamma wilt, de kans ziet van de trap af te rollen.
Heeft je mamma je dat allemaal niet geleerd? Ze heeft toch erg haar best gedaan.
Ik hoop dat je snel leert lezen en deze subtiele doch dringende tips ter harte wilt nemen.
Veel liefs,
Je eigen menspersoon
Ilo, wat heb je dat prachtig verwoord allemaal 😉
Wat zal jij je handen vol hebben aan die kleine dondersteen 😀
Wat een lekker ondeugend wijffie is het toch 😀
What een geweldig verhaal! (Had ik al niet een paar keer aangedrongen dat je schrijfster moest worden?). Het lijkt wel alsof je het over mijn Oliver hebt, die nu met 12 weken het hele huis op z'n kop zet en nergens bang voor is. Er staat je nog wat te wachten!:)
Ik heb enorm genoten van dit verhaal. Wat een schattie is die kleine meid 😀 . Heerlijk!
Heel leuk geschreven en heel herkenbaar ook 🙂 Heb vanmorgen een hele preek gehouden tegen 1 van mijn katten over medicijnen in nemen en hij zat heel geintereseerd te luisteren maar ik vermoed toch dat het niet is door gedrongen 😀
Zelf heb ik , bij toeval, 2 half bengaaltjes en sinds ik ze heb ben ik helemaal weg van bengalen! Mijn 2 bengeltjes zijn zo anders dan ik ooit heb meegemaakt met katten 😉 Ze hebben al voor honderden euri gesloopt en ik kan nog steeds niet rustig eten maar oh oh, wat moet ik toch om ze lachen!
Zo ook om jouw verhalen hier, ik blijf het volgen hoor!
kusje voor Felice!
groetjes
Marja
hoi hoi
heb weer erg gelachen om je brief……
Ondanks dat Nevada al weer 9 maanden is (gaat dat hard he)lees ik toch wel herkenbare momenten ….we staan elke x weer versteld van de fratsen die ze uithaalt ..
En ondanks alles wat ze sloopt ,moedwillig of per ongeluk wil ik er heeeeeeeel stiekem nog wel 1 bij …..!!
groetjes joyce