Zahra is niet snel bang. Ze is koningin en meesteres hier in huis en gedraagt zich daar ook naar. Maar soms maak ik haar wel eens anders mee en dan weet ik dat het menens is.
Zahra is net in de ren gezet en ze begint verontrust te miauwen. Een miauw die ik eigenlijk alleen van haar ken wanneer ze echt bang is. Ik loop naar haar toe, ze kijkt me niet aan maar blijft met ontzag naar boven kijken. Het angstig miauwen gaat onverminderd door. Wanneer ik me omdraai om te kijken wat er zo verschrikkelijk angstaanjagend is, zie ik tot mij grote verbazing 2 reigers op het dak van ons huis zitten. Zij hadden Zahra en die andere 2 ook al in de gaten en ze namen een behoorlijk dreigende houding aan. Voor reigers mag je, wat mij betreft, absoluut ontzag hebben. Mijn fotocamerabatterijen waren natuurlijk weer eens leeg, ter illustratie voor 1 keer iemand anders’ foto hierbij.