Deze keer komt Zahra van voren, met 4 poten wijd uitgespreid, de nagels al klaar. Ik zie haar recht op me afkomen. Als ik haar haar gang had laten gaan was ze precies op mijn gezicht belandt. Maar mijn reflexen zijn sneller. Ik kan er niets aan doen. Mijn hand balt zich tot een vuist, mijn arm heft zich omhoog en voordat ik het weet heb ik met een ferme mep Zahra in de lucht uit haar baan geslagen. Ze komt met een plof ergens achter me op de grond terecht en maakte zich boos en beledigd al vloekend in poezentaal, uit de voeten. In het kwartier daarna moet ze zich even laten gelden. Ze sluipt door de kamer, mijdt mijn blik en mijn pogingen het weer goed te maken. Ze kruipt op de tafel, heel goed wetende dat dat niet mag. Mept een (onbreekbare) bal uit de kerstboom, geeft Ishoe een knauw en een snauw om dan eindelijk met lage staart en platte oortjes een knuffel en een knipoog bij me te komen halen. Het is weer goed. Tijd om alle commotie te laten bedaren en het eraf te slapen.
![](http://www.ifness.com/bengaal/bengalen/2006_2/pictures/061118e.jpg)