Wanneer je een weblog bijhoudt, dan vertel je met name de leuke dingen. Maar wat is leuk? Leuk voor de lezers? Leuk voor de katten? Leuk voor mij? Het volgende was vooral leuk voor Jem, voor mij iets minder en voor Ishoe? Tja… ik denk niet dat hij er een trauma aan overhoudt.

Gisteren zat ik een grote stapel was te vouwen. Overal om me heen lagen keurige stapels gevouwen was, gesorteerd op soort kledingstuk en eigenaar. Ishoe vindt dat altijd reuze-interessant want hij is dol op gevouwen stapels en nog losliggende sokken. Nadat hij voor de zoveelste keer een stapel had omgegooid en een eenzame sok had vermoord, was ik het zat en duwde ik hem aan de kant. Terwijl ik hem wegduwde, draaide hij zich een kwartslag. Ik duw verder aan zijn achterkant… glijdt zo mijn vinger in zijn anusje! Bah bah!

Jem zat erbij en viel blauw van het lachen op de grond en kwam niet meer overeind. Net weer een beetje bijgekomen, schoot hij weer in de slappe lach toen hij me terug zag komen van het handen wassen (zeg maar gerust schrobben). Oh oh wat hebben we gelachen. Ik wel een beetje als een boer met kiespijn om heel eerlijk te zijn.