Sinds een vorig jaar, heb ik een lege woonkamer.

Geen frutsels die stof staan te verzamelen, geen overbodige tierelantijnen waar je eigenlijk allang op uitgekeken bent, geen rommeltjes die je in een ver verleden ooit eens had aangeschaft, geen kitschhebbedingetjes die veel te goedkoop waren.
Heerlijk hoor, ik hou er wel van maar een beetje saai is het af en toe wel. Helaas ook geen volle bloemenvazen vol geurende prachtigheden, geen dierbare foto’s in mooie neerzetlijstjes, geen bijzondere breekbare (!) souveniertjes, geen oude ondertussen verschoten zelluf gemaakt mamma! moederdagkadootjes. Niets van dat al!

Wij hebben namelijk een Ishoe. Een Ishoe is een zeer bijzonder katje dat gek is op alles wat hij kan
pakken, eten, slopen, scheuren, kapot kauwen, meeslepen, rondtollen, stuiteren, achterna jagen, laten vallen van hoogtes, door de kamer meppen. Kennen jullie dat? Hebben jullie soms ook een Ishoe in huis?

Jem kan het (soms) gelukkig wel waarderen.

Hebbes!

Vanavond kreeg ik een kadootje; prachtige handgeblazen glazen longdrink-roerstokjes. Te mooi om te gebruiken maar te kwetsbaar om zomaar voor Ishoe’s klauwtjes en bekkie voor het grijpen in een mooi glaasje neer te zetten. Op zoek naar de laatste plekjes waar Ishoe niet bij kan, ga ik dan schuiven en herschuiven. Het staat al aardig vol, maar het is me weer gelukt!