Sinds Zahra’s sterilisatie is ze veranderd van een ‘nuffig zeer kieskeurig, ik ben te goed voor alles‘ persoontje, in een ‘wat kan ik nog meer eten om daarna verder te slapen‘ persoonlijkheid. Kort gezegd, ze wordt dik! Was eerst Ishoe de zwaarste van de 2, nu voelt Zahra behoorlijk lijviger aan. Wat er bij Ishoe af is, lijkt er bij Zahra bijgekomen. Ishoe is geen grote eter meer sinds hij op blaasvoer zit. Zahra maakt het allemaal niet meer uit, zo lang het maar vers uit de zak komt. Om daarna weer naar haar slaapplek te vertrekken. Apart voeren lukt nog steeds niet. Ishoe is een knabbelaar, de hele dag door steeds een hapje als hij de kans krijgt en er nog wat over is.

Ik neem Zahra wel regelmatig aan de lijn mee naar buiten voor wat extra beweging, maar het eerste stukje loopt ze harder dan ik nu kan en daarna is het afgelopen. Ze laat zich op haar zij rollen en er is geen beweging meer in te krijgen. Om haar nou zo mee te trekken, gaat me ook wat ver. Dus de extra beweging is alleen goed voor mij, want ik kan met (zware!) kat op de arm teruglopen.