Het is weer mis. Dit is nu de 3e keer in 4 weken dat Ishoe ergens van schrikt en Zahra aanvalt en blijft aanvallen. Ik heb echt nog nooit zo’n bange kat gezien. Hij is compleet van de wereld, oren plat, pupillen groot, lichaamshouding 1 bonk gespierd hoopje ellende.
De 1e keer heb ik in een log hieronder beschreven. De 2e keer schrok hij van mij en dat heeft 2 dagen geduurd. Gisteren schrok hij van Zahra die gewoon de trap opliep en het was weer mis. Ik liep langs ze toen het gebeurde. Dat heb ik geweten. In hun gevecht raakten ze mij in het voorbij gaan. Mijn been ligt open en ik had nog wel een spijkerbroek aan. Ook Ishoe en Zahra zaten onder het bloed van elkaars scherpe nagels. Ik begin er een beetje moedeloos van te worden.
Ik heb hem zodra ik er weer bij hem kon in zijn mandje gezet, handdoekjes over de zijkanten, handdoekje over de ingang, dekentje over hem heen zodat hij helemaal geborgen zonder zicht tot rust kan komen en hoop er maar weer het beste van. Af en toe sluipt hij door het huis, hoor ik weer gegil en dan roep ik maar weer constant “Allebei LIEF! Ishoe LIEF! Zahra LIEF!” Ze luisteren er wel naar en houden op met grommmen en gillen en ik beloon ze beiden met gericht knipogen.
Ik trek de aandacht door met gewone stem de naam te zeggen. Zodra ik aangekeken wordt geef ik een langzame knipoog met beiden ogen. Als het aankomt, krijg ik een knipoog terug. Een kat knipoogt om te laten zien dat het goed is en ter eigen geruststelling.
Zahra probeert het ook, ze knipoogt vanaf een afstandje naar Ishoe en van het ene op het andere moment lijkt het net alsof er niets meer aan de hand is. Ze snuffelen voorzichtig aan elkaar, Ishoe lijkt relaxed. Maar het kan ook elk moment weer omslaan. Zahra is helemaal in de war en verdedigt zichzelf tegen een kat waar ze niets meer van begrijpt.
De rust is terug. Ik heb Ishoe streng toegesproken, 3 keer is scheepsrecht heb ik met hem afgesproken. Vanaf nu gaat hij weer 'normaal' doen en zal het niet meer gebeuren. ;-)))
Ach, wat is dit naar voor jullie en ook voor Ishoe zelf. Ik hoop van harte dat het nu goed blijft gaan. Je moet er niet aan denken wat er allemaal mis kan gaan met een kat die zo door het lint gaat. Ik wens je veel sterkte en geduld toe.
Ja er klinkt wel een stemmetje heel ver weg in ons hoofd, stel je voor dat hij zich ook tegen ons keert. Daar willen we echt niet aan denken! Gelukkig is het nu zo dat Ishoe ons niets doet. Wanneer hij zo overstuur is, gromt hij wel naar alles en iedereen maar ik kan hem met beleid wel oppakken en in zijn mandje zetten. Ik hou hem voor de zekerheid wel zo ver mogelijk van mijn lichaam verwijderd. Ik vind het maar eng en raar hoor.