Na een lange moeilijke periode ben ik dan eindelijk geopereerd aan een probleem in mijn voet. In deze afgelopen periode heb ik me niet goed gevoeld. Mijn rug had extra moeite met het nauwelijks meer kunnen kopen, mijn lichaam kreeg allerlei onverklaarbare verschijnselen en mijn geest maakte kortsluiting. Al met al erg vervelend en ik had de puf en de inspiratie niet meer voor een leuk log. Ik ben er nog niet, nog lang niet maar ik ben in ieder geval weer onderweg hoop ik. Leuke logs komen wel weer. Voorlopig doen we het even met foto’s.

Wat ik zo bijzonder vind is wanneer ik verdrietig ben, Zahra zo haar best doet mij te troosten. Ze kroelt tegen me aan met een zeer zachte blik in haar ogen. Het liefst zou ze in me willen kruipen. Overigens zijn beiden zeer voorzichtig en ik heb nog geen enkele keer een laagvliegende bengaal op mijn voet zien belanden (ik moet er ook even niet aan denken!!). Omzichtig installeren ze zich op plekken die wel ok zijn.

Uiteraard, wordt er ook gebruik van de situatie gemaakt. Zahra zit prinsheerlijk op de tv waarvan ze heel goed weet dat dat niet mag. Maar wat kan ik er aan doen? Weinig, zeer weinig…