119 Voerperikelen

Sinds Ishoe dieetvoer nodig heeft, zit Zahra noodgedwongen op hetzelfde dieet. Mijn idee was het niet. Ik vind het onnodig en ook nog eens extra prijzig maar apart voeren blijkt onmogelijk. Het zijn allebei knabbelaars die het liefst de hele dag door een klein hapje willen. In het begin heb ik het wel geprobeerd met als gevolg dat ik 2 gefrustreerde katten had die 3 keer per dag apart eten kregen. Ze vielen er allebei op aan, aten te veel voor hun maag en binnen 3 minuten lag alles weer uitgekotst op de grond. Dus dan toch maar allebei dieet en eten standaard hebben klaar staan voor ze.

Nu echter heb ik een ander probleem. Zahra eet als een dijker sinds haar castratie. Ze is duidelijk dikker aan het worden. Het was altijd al zo dat eerst zij mag eten en dan pas Ishoe. Nu de porties afgepast zijn, eet ze ook een deel van Ishoe’s deel op. Ishoe is niet zo’n eter meer. Hij vindt het voer niet echt lekker maar eet wel wanneer hij honger heeft. Mits Zahra wat over heeft gelaten! Ik geef ze nu een keer of 4 per dag een klein beetje verdeeld over 2 bakjes. Ishoe laat altijd over en Zahra is er als de kippen bij. En ze blijft honger houden. Laat ze dan nog wat over, dan is dat een uur later blijkbaar niet vers genoeg meer en blieven ze het allebei niet meer. Dus honger en zeuren om eten.

Door dit voer krijgen ze meer dorst maar uit een bakje drinken doen mevroi en meneertje niet ondanks dat er overal in huis verse waterbakjes staan. De gewoonte is wanneer ik ‘s avonds ga tandenpoetsen dat de badkamerkraan aangaat en dat ze dan naar hartelust mogen drinken. Eerst Zahra en dan Ishoe. De dorst en de honger echter maken vooral Zahra zenuwachtig. Wanneer ik door het huis loop, hoopt ze of op eten of op drinken dus ze drentelt constant met me mee en het liefst zo dicht mogelijk voor mijn voeten. De keren dat ik bijna over haar struikel zijn dagelijks niet meer te tellen.

Ik weet het allemaal niet meer. De dagelijkse portie in 1 keer geven zodat ze de hele dag naar eigen dunken ervan kunnen eten totdat het op is, gaat niet. Of Zahra eet te veel en Ishoe te weinig, of het wordt binnen een uur oud en dan kan het de vuilnisbak in. Op vaste tijden voeren komt niet aan bij ze. Het is nog even vogelen hoe ik dit moet oplossen.

Naast deze voerproblemen, spelen er nog meer zaken die gewoon niet zo lekker meer gaan hier sinds Ishoe ziek is. Het is een grote omschakeling allemaal. Ik hoop dat alles zich binnenkort uitkristaliseert en we weer gewoon kunnen gaan genieten!


3 thoughts on “119 Voerperikelen

  1. Poezen die gecastreerd zijn gaan sowieso meer eten en worden dikker. Vergelijk het met stoppen met roken bij mensen, om een of andere maffe (hormonale?) reden, smaakt alles gewoon beter. Mijn Puck is na haar castratie ook van een rank en slank poezenbeest tot een dik vensterbank monster omgetoverd. Puck gaat naar buiten, dus die rent het er wel weer vanaf, maar dat is bij Zahra geen optie. Ik heb zo'n "Food bin" staan waar je een pond voer in kan gooien en zo kunnen ze eten wanneer ze willen. Ik heb ook een waterbak met stromend water erin, ik heb namelijk ook zo'n typisch geval hier die alleen wil drinken als het water stroomt, volgens mij heb je die in nederland ook wel. Eerlijk gezegd doet dieet voer niets anders voor je katten dan normaal voer doet. Ik heb daar uitvoerig onderzoek naar gedaan. Wat je wilt hebben is voer wat helemaal niet in de dierenwinkel te krijgen is en puur natuur is. Geloof me alle troep in de dierenwinkel is dat niet, ookal zegt de verpakking van wel. Kan je misschien Flint River Ranch kattenvoer in nederland krijgen? Mijn beesten doen het geweldig op dat voer! Hou je taai, de rust zal wederkeren…….:)

  2. Een Foodbin heb ik ook wel en gebruik als extra in de vakantie maar het meeste wordt dan gewoon niet gegeten. Het voer wordt er net zo snel als in een bakje onvers in. Zahra naar believen laten eten, kan niet meer of ze zal een veel te dik poesje worden. Een waterfontein heb ik wel over nagedacht maar het schijnt een ellende te zijn met schoonmaken. Ik hoor verhalen over het ding elke dag helemaal uit elkaar moeten schroeven en alle onderdelen boenen. Het water schijnt al snel viezig te worden en de onderdelen schijnen al snel zo'n viezig glad laagje te krijgen wat de drinkbakjes hier ook na een dag hebben. Daarnaast heb ik nergens een stopcontact over op de plekken waar de katten 's nachts zijn. De droger en de wasmachine kun je nu eenmaal niet in een verlengsnoertje of een losse stekkerbak proppen. Veel te gevaarlijk!
    Het dieetvoer komt niet uit de dierenwinkel. Hier in NL kun je dat alleen bij de dierenarts kopen. Ik weet wat je bedoelt Judith. We hebben het er ook al samen over gehad en ik heb de diverse info gelezen. Ik ben er van geschrokken. Ik een aantal keer contact gehad met iemand waarvan ik weet dat ze barft. Ook zij heeft een gruiskatje. Een poesje, dat wel, dus gelukkig bij haar geen levensbedreigende situatie. Deze poes krijgt vers, compleet uitgebalanceerd eten met urineverzurende supplementen. Helemaal barfen gaat mij te ver maar ik hoop op een gegeven moment Ishoe zo stabiel te krijgen dat hij wel op een betaalbaarder voer overkan. Helaas vind ik het nog steeds met Ishoe niet lekker gaan. Hij is erg van karakter veranderd sinds de ellende. Plassen doet nog steeds zeer. Hij is bijzonder schrikachtig, maakt ruzie, oogt sip, vertoont ongewenst gedrag en zit overduidelijk niet lekker in zijn vel. Deze week zal ik nog eens urine opvangen om te laten checken of het zuur genoeg is en of er zich nog gruis in bevindt. Het is moeilijk in te schatten hoe het werkelijk met hem gaat. Toch de laatste ultieme stap, (een penisamputatieoperatie) is geen stap die je neemt wanneer het niet uitdrukkelijk nodig is om een kattenleven te redden.
    Flint River Ranch zegt mij niets maar er is mij verteld dat een blaaskater die eenmaal op een bepaalde leeftijd gruis heeft gehad, altijd eten nodig heeft wat de urine zuurder maakt dan normaal. In zure urine onstaat struvietgruis minder snel. Je moet alleen uitkijken dat de urine weer niet te zuur wordt, omdat je dan weer de kans hebt op oxaalgruis. En daar helpt niets tegen behalve een operatie waarbij de blaas wordt schoongemaakt. Bij mensen met iets dergelijks (dan zijn het met name nierstenen) kun je met medicatie aan de slag. Ishoe en medicatie is een rampcombi.
    Voorlopig blijven ze allebei op dit voer maar ik denk dat ik een soort associatie voor ze ga invoeren. Een fluitje ofzo wanneer ze eten krijgen. Wordt er niet gefloten, dan hoeft Zahra ook niet zenuwachtig op te springen omdat ze denkt misschien eten te krijgen omdat ik toevallig opsta en ergens naar toe loop. Bengalen zijn slim. Ik hoop dat ik dat voor elkaar kan gaan krijgen…
    Of als iemand nog een tip heeft? Graag!

  3. Een signaal lijkt me een goed idee.
    Mijn katten krijgen naast de brokjes 1 maal per dag een heel klein beetje vis of Sheba. Dat krijgen ze als ik thuis kom van mn werk. Dus zodra ze mij de sleutel in de deur horen steken staan ze me al luid miauwend op te wachten. Dus een bepaald geluid helpt wel. Als ik bv zaterdag of zondag niet naar mn werk hoef, merken ze niet eens dat het allang 5 uur geweest is en moet ik ze zelfs roepen om te eten. Ps SilhouetBrokjes staan er altijd voor ze.

Comments are closed.