Om half 2 mocht ik Zahra halen. Ik heb nog even met een da gesproken over haar en over Ishoe. Ik heb foto’s van Ishoe’s blaas gezien waarin onderin gruis ligt. Laten we hopen dat het snel oplost en dat alles snel goedkomt.

Zahra had inderdaad een beginnende baarmoederontsteking en cystes in haar baarmoeder. Mijn onrust over haar was terecht. De baarmoeder is dus ook weggehaald. Voordat ik Zahra meenam, ben ik nog even bij Ishoe gaan kijken. Ik hoorde hem al huilen. Hij had me gehoord en hoopte mee naar huis te kunnen. Ik had beter niet bij hem kunnen kijken, hij werd er alleen maar meer overstuur van. Met tranen in mijn ogen ben ik weggegaan en werd me Zahra met bench in de armen gedrukt. Zahra zonder kap op. Ik moest een kap komen halen wanneer ze aan de wond zou gaan zitten. Ik had even een moment van alertheid door alle ellende heen en vroeg om maar gelijk een kap mee te geven want ik wist zeker dat… etc.

Ik had nog iets alerter moeten zijn. Die kap was inderdaad nodig toen ze wat wakkerder werd maar dat lukte natuurlijk voor geen meter alleen. De buuf die in onze vakantie voor de katjes zorgt, was niet thuis. Dus maar weer naar de da. Mijn rug was voor vandaag al redelijk aan gort maar het moest. 3 paar handen waren nodig voor een kap. Ondertussen hoorde ik natuurlijk weer Ishoe. Die had in de gaten dat ik er alweer was en hoorde ook nog eens zijn moeder tekeer gaan.

Thuis is het nu wennen. Ik kan haar niet alleen laten. Zodra ik uit het oog ben begint ze te huilen. Iets wat ik van Zahra nog nooit gehoord heb. Lopen met een kap, eten met een kap, liggen met een kap. Het is 3 keer niets.