Van een aardige overbuurman kregen de katjes een groen bontmandje dat hij nog over had. Ik had al eens vaker mandjes maar die werden alleen maar beplast door Ishoe of genegeerd door beiden, dus ik was enigszins sceptisch. Enfin, mandje in de wasmachine en daarna neergezet.

Na de eerste nacht kwam Zahra, toen ik ‘s ochtends vroeg mijn bed uit wankelde, me niet begroeten. Ishoe trouwens ook niet. Ongewoon, dus even op zolder kijken. Daar waren ze! Zahra lag prinsesheerlijk in het mandje en Ishoe zat er beteuterd naast. Hij mocht er niet in, hij mocht er niet bij. Ik heb het nog een nachtje aangekeken maar Zahra had het mandje echt geconfisceerd en lag telkens uitdagend en spinnend zich uitgebreid te wassen in het mandje met een steeds meer sip kijkende Ishoe ernaast.

Goed goed, ik ging dus op weg naar de dierenwinkel voor een 2e identiek mandje. Ik nam Jem mee. Bij de 1e winkel vond ik niet precies wat ik zocht. Best duur en de stof zat er niet lekker omheen. Op naar de 2e winkel. Ook niet echt wat ik zocht, maar toch even vragen wat het kostte. De winkelier noemde zijn prijs. *shock*… Jem, ongeneerd als kinderen kunnen zijn, tetterde gelijk loeihard door de winkel: “Dat is precies hetzelfde mandje als in die andere dierenwinkel, alleen dan 5 Euro duurder!!!!” Hoogste tijd om te vertrekken dus, zonder mandje. Uiteindelijk vond ik op de markt een prima mandje. Voor een redelijke prijs, weliswaar blauw maar nagenoeg hetzelfde als het andere. Onderweg grapten we nog tegen elkaar: “Misschien houdt Ishoe wel niet van blauw.” “Het zal me niets verbazen wanneer hij alleen het groene mandje wil.“

Ik zet hem neer en blauw wordt flink besnuffeld. ‘s Avonds komt Zahra mekkerend op me af: “Ishoe ligt in mijn mandje!” “Haal hem eruit, ik wil in mijn mandje!” “Het is niet eerlijk, dat is mijn mandje!” Ik verplaats Ishoe naar blauw en nog voordat ik Zahra in groen kan zetten, stapt Ishoe alweer over. Ik haal hem er weer uit en zet hem nadrukkelijk in blauw, Zahra schiet onmiddellijk haar groene exemplaar in. Rust in de tent. Is het nu klaar met de kuren? Wanneer ik een paar minuten later nog even terugkom om te kijken hoe de situatie ervoor staat, zit er weer een boze Zahra naast een groen mandje dat gevuld is met heel veel luie Ishoe. Blauw staat onaangeroerd en leeg te wachten op een bewoner.

Het spiksplinter nieuwe mandje is al in de wasmachine geweest, maar helaas. Mijn laatste optie is het groene mandje een nachtje weg te halen om te kijken of ze dan misschien… Ik heb er een hard hoofd in en ze zoeken het maar uit eerlijk gezegd.

Edit 18 juni: De tip van Judith ter harte genomen. De beide dekjes zijn omgewisseld. Nu weet ik het zeker. Ze houden beiden niet van blauw! 😉 Toch gloort er hoop. Fonetisch mag je dit letterlijk nemen: een erin gelegd handdoekje met een drupje chloor was onweerstaanbaar voor Ishoe. Wie weet krijg ik het toch nog voor elkaar!