Je ziet wel eens bengalen op het dashboard van een auto rustig zitten, maar deze slaat alles. Geweldig! En dan aan het einde toch nog een opgelucht praatje met de baas. 🙂 Gelukkig geen applaus, dat scheelt weer.
PS: Jullie snappen, dit is niet mijn filmpje. 🙂

Om een uur of 2 gistermiddag begon Flash heel voorzichtig met de aankomende bevalling. Ik zat net met Jem zijn Duits te doen. We hadden nog minimaal 2 uur Duitse woordjes voor de boeg en een megaproefwerk de volgende dag, dus Jem kreeg het beetje benauwd. “Ja maar, moet je dan niet Flash naar boven brengen? Moet je dan naar de slaapkamer met haar?” Nee hoor. Dat hoefde nog niet. 🙂

Om een uur of 5 werd het serieuzer en ben ik met haar naar boven vertrokken. Op mijn bed heeft ze tot een uur of 9 behoorlijke weeën gehad. Rond die tijd kwam ons huis weer tot leven, er werd gekookt, heen en weer gedrenteld door andere katten en Flash besloot dat het genoeg was. Ze stopte gewoon. Rond 12 uur ‘s nachts maakte ik me op voor een wellicht lange nacht. Het huis was weer in rust. Tim kwam me instoppen maar dat was niet nodig. De dozen, de werpkist, de mandjes allemaal voor niets. Flash koos de wasmand en kreeg persweeën. Het eerste kitten lag er een uur later zonder dat ik het geboren heb zien worden. Ik zat er wel bij maar Flash lag er helemaal overheen gebogen. Nummer 2 idem. Alleen nummer 3 heb ik geboren zien worden. Alle 3 binnen een half uur.

Een vlekkeloze bevalling met geboortegewichten van 94, 96 en 98 gram. Ik vermoed 2 katers en 1 poes. Maar dat was van alleen heel snel spieken in het halfdonker.

Een paar foto’s zet ik hier. Betere zullen nog wel volgen. Voorlopig mag ik alleen kijken en verder niets van mamma.