Als voorbeeld hoe makkelijk het elke avond gaat, heb ik het opgenomen. De stukjes van het naar de bench brengen zijn er uit geknipt, zinloos. Maar let op de klok hoe snel we klaar zijn. En hoe heerlijk de dwangbuis werkt. Wat een opluchting. Volgorde: Flash, Pixie, Zahra. Ik draag handschoenen. Verplicht bij Ronidazol. En ik blijf maar suf babbelen. Ter geruststelling voor de katten en ook wel een beetje voor mezelf. Het woordje -klaar!- kennen ze ondertussen alle 3 heel erg goed.
Met Zahra ziet het er beetje naar uit misschien, maar geloof me dit is zo veel minder belastend voor haar. Snel, efficiënt en pijnloos.
Enne oja, ik zie nu pas dat mijn spijkerbroek wel erg om mijn bibsie slobbert.