Alles wat nieuw is, alles wat anders is, daar moet het vrouwtje uitgebreid voor gewaarschuwd worden. Zo ook elke verbouwingsdag als de klusjesman weg is en je de slaapkamer weer uit mag. Eerst even kijken wat er nu weer allemaal niet meer klopt. Al schreeuwend lok je haar mee, je rolt, je doet, je wijst aan net zo lang totdat ze het eindelijk snapt en je vertelt dat het de bedoeling is en alles goed is.
Een paar dagen geleden werd ik voor een zeer ernstig vergrijp behoed:
‘s Avonds hadden we, per uitzondering, beneden een sigaretje gerookt. Ik had geen zin om die avond gelijk te luchten, het was een latertje geworden. ‘s Ochtends toen ik half slapend Jem naar school dirigeerde, vond ik het wel een beetje vies ruiken. Ik zet de puideur op een piepklein kiertje, op slot, en probeer nog een uurtje door te pitten. De hel breekt los voor mijn slaapkamerdeur. Zo kan ik niet slapen natuurlijk. Al zuchtend hijs ik me weer uit bed.
Daar staat Saphiera. Zodra ze me ziet schiet ze naar beneden, al achterom kijkend of ik wel volg. Ze sjeest als een gek naar de puideur, springt ertegenaan, slaat met haar pootje door het ieniemieniekiertje: "Jij gaat lekker slapen en laat ons met een open deur hier beneden? Weet je wel hoe gevaarlijk dat is? Heb je enig idee wat daar allemaal door naar binnen kan komen aan spinnen, kikkers, padden, enge mannen en kinderen?"
Goed goed, ik doe de deur al dicht en… stilte. Opgelucht ploft Saphiera neer. Het is goed. De deur is dicht. Het gevaar is geweken.
Wat is ze toch een schatje!
Ben blij dat er zo goed op je gepast wordt!! 🙂