We weten het nu zeker. Niet dat we er wat aan kunnen doen, maar ons Saphiertje heeft problemen met zien. Het was ons al eerder opgevallen dat ze haar plaatje samenstelt met ogen, neus en oren. Wanneer ze iets van dichtbij bekijkt, beweegt ze haar koppie omhoog, omlaag en van links naar rechts. Haar oren doen al wapperend mee en haar reukzin is zeer belangrijk. Regelmatig loenst ze behoorlijk. Vaak botst ze ergens hard tegenaan of valt ergens vanaf.

Nu Geeske weg is, die zo op Zahra leek uiterlijk, vergist Saphiera zich regelmatig. Geeske heeft Saphiera behoorlijk pijn gedaan en Saphiera is dat nog niet vergeten. Als Saphiera Zahra van een afstandje ziet, maar ze is nog niet dichtbij genoeg om haar aan haar geur te herkennen, schiet ze boos op haar af. Al grommend met dikke staart zal ze even laten zien dat ze het niet pikt. Totdat ze dichtbij genoeg is. Dan realiseert ze zich dat dit Geeske niet is maar Zahra. Je ziet dat ze haar vergissing inziet. Haar staart slinkt, er worden kirrende geluidjes gemaakt en ze doet een poging weer vrede te sluiten. Te laat natuurlijk want Zahra heeft al gereageerd op de op haar afstuivende kat, maar toch.

Het geeft niet, we nemen Saphiera zoals ze is. Met haar O-achterpootjes en haar X-voorpootjes, haar typische loopje, haar redelijk sociale gestoordheid, haar jaloerse trekken naar mij toe en haar slechte zicht. Of ze oud zal worden betwijfelen wij beiden ten zeerste. Hopelijk laat ze ons, ons nog verbazen, maar we vermoeden dat we nog wel meer dingen gaan ontdekken die niet echt kloppen bij dit lieve katje. Als ze maar gelukkig blijft, dat is het enige wat telt.