208 Na Ishoe

Het gaat goed met Ishoe. Ik word dagelijks op de hoogte gehouden van zijn vorderingen. Eergisteren kreeg ik weer een lading foto’s en ik kon mijn eigen ogen niet geloven. Het waren foto’s van een relaxte Ishoe, een spelende Ishoe. Kortom, van een weer gelukkig aan wordende Ishoe! Elke dag zie ik hem een stukje meer opbloeien en zie ik meer van de oude Ishoe terug. Hij is er nog niet helemaal, maar we hopen dat dat nog wel in de toekomst gebeurt.

Cleo heeft zijn vertrouwen gewonnen. Ze heeft hem kunnen overtuigen, dat de electrisch aangedreven waterfontein echt niet eng is. Hij haalt al dezelfde geintjes met haar uit, als hier. Hij vindt het erg amusant als ze hem zoekt. Normaal miauwt hij wel, maar als hij zin heeft laat hij haar rustig zoeken. Zo was ze hem al op dag 2 kwijt. Ze is zich wild geschrokken. Uit haar mail:

Hij was de trap op en af aan het denderen en hier en daar een miauw afgeven, totdat ik het op een gegeven moment aardig stil vond. Ik denk laat ik eens kijken wat zijn bezigheden zijn. Ik loop de trap op, waar hij meestal bovenaan komt rennen als hij wat hoort, maar zie hem niet, hmm.. Misschien is ie lekker aan het spelen of slapen. Maar nee, ik zie hem niet, niet achter het matras niet onder het matras, niet in de doos, echt helemaaaaaaal nergens. Mijn hart begint al te kloppen en ik zoek mijn slaapkamer door, de badkamer, alle hoekjes en gaatjes, maar geen Ishoe te bekennen. Dan komen de vragen, had ik alles wel dicht? Ja toch echt wel, ben toch niet gek aan het worden??
Nou misschien is ie toch naar beneden gesneaked en had ik het niet door, mijn hart begon toch nog harder te kloppen, ik snap het gewoon niet, hij kan toch niet zomaar weg zijn!!??

Ik loop voor de zoveelste keer ‘zijn’ kamertje in, doe mijn kastdeuren open, zou ie daar misschien in zijn gekropen ofzo? Tot ik een geronk boven hoofd hoor…. En ja hoor, daar helemaal boven op mijn kast waar al mijn dozen met rommel en wasgoed staat zie ik een klein oortje uitsteken. Meneertje is op een of andere manier die kast opgekomen en heeft het zich gemakkelijk gemaakt. Hahahahaha, pfffffffffffff wat een opluchting.
LES 1 : KIJK OMHOOG NAAR HOEKJES IN PLAATS VAN BIJ DE GROND!!

Toen Ishoe 2 dagen weg was, besloot Pebbles maar eens voor het eerst krols te worden. En hoe! Ongelooflijk. Ze snapt er zelf nog maar weinig maar. Je ziet haar roepen, en halverwege haar roep een koppie trekken met "Waarom gil ik in hemelsnaam zo hard?" Wanneer dan de ergste golf voorbij is, komt er nog een klein kreetje uit wat net als een verontschuldiging klinkt. "Het spijt me dat ik zo’n herrie maak." Ondertussen is ze helemaal schor, en weet echt niet meer wat ze met zichzelf aanmoet. Ze is de laatste tijd erg veranderd. Het kittenachtige, ook qua karakter, is er echt helemaal af en wat mij betreft is ze er snel klaar voor.

2 thoughts on “208 Na Ishoe

  1. Meid, fantastisch!!! Wat een enorme opluchting dat het goed gaat, hij ziet er inderdaad erg relaxed uit:)
    Ik moest vreselijk lachen om Pebbles! Toen Dakota voor het eerst krols werd, wist ze ook niet wat er met haar gebeurde. Ze liep het hele huis bij elkaar te schreeuwen en je zag haar inderdaad een beetje verbaasd zijn over haar eigen gedrag. Wel netjes van Pebbles om even te wachten tot Ishoe weg is, anders was ie misschien wel helemaal van slag egweest door de veranderingen in haar gedrag.
    Ben blij met het goede nieuws, yeah Ishoe!

  2. O, wat ontzettend goed nieuws dat het beter gaat met Ishoe; de foto's laten zien dat hij zijn plekje wel gevonden heeft! Ishoe heeft het maar goed getroffen met Cleo, wat een geluk dat zij Ishoe in huis heeft genomen.

Comments are closed.