3 jaar geleden was mijn vader zo lief een ren voor de poesjes te maken. Hij kwam eerst met een maquette laten zien wat hij precies in gedachten had. Ik weet nog dat we aan tafel zaten met Jem zat erbij. Op een gegeven moment fluisterde Jem in mijn oor: “Mamma, die ren is toch veel te klein? Daar kan net hun hoofdje in.” Wat hebben we gelachen.
De ren na de maquette:
En de maquette? Die is helemaal niet te klein! Ze kan er precies in, kijk maar:
Nu dan zijn er 3 poesjes en de ren had dringend een uitbreiding nodig. Mijn vader lukt het helaas niet meer dus moest ilo zelf aan de bak. Veel denkwerk en weer een maquette later is het dan toch gelukt. De kit moet nog even drogen en we verwachten regen, dus een tijdelijk zeiltje ontsiert het resultaat. Ingericht is het nieuwe gedeelte natuurlijk ook nog niet:
Dat ziet er mooi uit, Ilona!
Daar hebben je poezels vast veel plezier van 😉
Fantastisch zeg, dat zier er heel mooi uit. A job well done! Ik neem aan dat we wel foto's krijgen zodra ze erin mogen? Wat zullen ze zich vermaken met al die ruimte:)
Dat heb je weer mooi voor elkaar gekregen.
Bij ons komt hopelijk dit voorjaar de kattenschrikdraad op de schutting en dan mogen ze ook eindelijk buiten spelen zonder tuigjes.
Hai Ilona!
Jouw katjes hebben weer lekker wat extra ruimte.
Maar ik was laatst op deze site http://www.ocicatsite.nl/ en ik keek daar bij de foto's…en ooohhwww…toen werd ik wel jaloers hoor! Wat een schitterend bouwwerk!
Maar ja…zo groot is onze tuin niet 😉
Wat heb ik het dan goed hier met al die ruimte:)