Er gebeurt hier op bengalengebied helemaal niets. De uren rijgen zich aaneen tot dagen, de dagen tot weken. De rust is terug. Stilletjes aan begint mijn fokkersbloed weer te stromen en betrap ik mezelf erop dat ik aan het struinen ben. Op zoek naar dat ene marble kittenpoesje waarmee ik het nog een keer aandurf. Dat ze marble moet zijn, dat staat voor mij vast. Dat ze redelijk stevig in haar bengalenschoentjes moet staan, dat staat voor Zahra vast. Dat ze vriendelijk moet zijn, dat staat voor Ishoe vast.
Nu ik wat langer in de bengalenwereld meeloop, weet ik precies wat ik wil en het zal niet makkelijk worden.
Zou het er dan toch van gaan komen ooit?
Ja, als het in je bloed gaat kriebelen dan ga je vast op een zeker moment voor de bijl. Ik hoop dat je het juiste poesje vindt dat zich prettig zal voelen bij ej ander bengalen en dat ze vooral geaccepteerd zal worden.
Het bloed kruipt waar het niet gaan kan he:)
Het bloed kruipt waar het niet gaan kan he:)
Zeg het is nog lang geen lente hoor met die kriebels van je 😛
Maar dat kleine spul is wel erg poepig he :))
Heel veel succes met het zoeken naar het geschikte poesje!