Boeketten die ik krijg, zijn gedoemd op het aanrecht hun leven door te brengen. Wat ben ik blij dat ik altijd zo rigoreus ben geweest in de opvoeding dat een aanrecht echt verboden terrein is. In eerste instantie natuurlijk niet om daar volle vazen neer te kunnen zetten maar het is een fijne bijeenkomstigheid.
Andere helemaal onfortuinlijke bloemenstukken krijgen en iets minder aangenaam leven. De enige plek waarvan ik weet dat de katten er echt niet bij komen: de wc beneden. De reden? Hun giftigheid! Ik heb mijn lesje op de harde manier geleerd.
In de tijd dat hier het eerste nest kittens het huis onveilig maakte, had ik ergens ver achterop een hoge boekenkast in de kittenkamer een totaal vergeten plantje staan, zo’n lief Chinees lantaarntje. Een plantje wat ik al jaren had en waar onze voormalige kat nooit naar taalde. En plantje wat ook door Zahra met rust gelaten werd. Toen had ik al argwaan moeten krijgen! Sommige katten hebben nu eenmaal een instinct voor wat schadelijk is en wat niet. De kittens hadden het nog niet. Al maanden had dit vergeten plantje geen water gehad en het was bijna geheel verdroogd, onzichtbaar ver achterop die hoge kast.
Ik weet het nog goed. Het was de dag voor oudjaar. Vroeg in de ochtend hoor ik een harde klap in de kittenkamer en ik ga poolshoogte nemen. 1 kitten, Isna, had de nacht in de bench doorgebracht vanwege haar gebroken groeischijf, 2 waren er net wakker en het laatste kitten was druk met iets aan het spelen. Ik bekijk wat haar zo interesseert en zie dat het een bros stengeltje is. Ik kijk achter het gordijn. Daar ligt mijn vergeten verdroogde plantje op de grond. Mopperend op mezelf ruim ik alles op maar de rinkelende alarmbellen blijven uit. Ik neem de kittens mee naar beneden en er wordt wat met Isna door de tralies van de bench heen gespeeld.
Een paar uur later: Het valt me op dat het kitten dat het plantje had gevonden, wat stilletjes is. Ik bekijk haar eens goed. Ze rilt en voelt warm! Geen tijd dit nog lang aan te kijken! Ik bel de dierenarts en voor ik het weet zit ik met doodziek kitten in de behandelkamer. Diagnose vergiftiging! Geen behandelplan behalve water toedienen met verpulverde norrit en er het beste van hopen. Na wat heen en weren komen we tot de conclusie dat het niet anders dan het plantje kan zijn geweest. Dit plantje behoort tot het geslacht Asclepiadaceae. Foute boel. Een geluk bij een ongeluk dat het zo verdroogd was en niet al zijn giftige sappen meer kon afgeven.
Wanneer ik thuiskom zitten de 2 andere kittens die los mogen lopen ook sip te kijken. Nee he! Ook zij rillen van de koorts. Het zal toch niet? Nog een uur later is ook het kitten in de bench aan de beurt. Zij is helemaal niet in contact geweest met het plantje! Dit kan alleen indirect via de pootjes van de anderen zijn gebeurd. Wat een ellende. We gaan een lange en moeilijke nacht door. Tijdens het norritwater in bekjes druppelen, word ik nog even fiks gebeten en kan ik op oudjaarsdag tussen de bedrijven door, nog een tetanusinjectie regelen bij een huisarts die hoopte die dag geen patiënten te krijgen. De rest van de dag loop ik constant met een ziek kitten in mijn trui rond. Om de beurt, waarbij de allerziekste altijd voorrang krijgt.
Het is allemaal goedgekomen, maar giftige planten komen als het aan mij ligt, mijn huis niet meer in. En de (giftige) Kerstroos die ik gisteren van mijn schoonmoeder kreeg? Ik durf haar het niet te vertellen, maar deze krijgt een mooi leven op de wc. Daar zie ik hem per slot van rekening ook elke dag!
Ach Ilo wat sneu klinkt dat allemaal. Ik heb dus ook al lang geen planten meer voor de ramen dan alleen een vetplant die waarschijnlijk niet lekker smaakt. Toevallig heb ik zaterdag twee cactusplantjes gekocht omdat je die lekker haast geen water hoeft te geven. Nou groot feest hoor. De bengalen zouden er wel eens kennis mee maken. Gelijk met de neus erin! Cheetah werd geprikt en gaf de plant een mep. Sphinx probeerde nog om die vervelende stekels er maar af te akuwen maar gaf het gelukkig al gauw op. Nu hebben ze de prikdingen geaccepteerd en komen er niet meer aan. Misschien word het toch nog eens weer gezellig op de vensterbank.
Herkenbaar! Planten en katten gaan nu eenmaal niet vaak samen. Als ze ze niet opvreten, dan wordt er wel in de aarde gegraven, of boompje geklommen of in geplast. Een soort haat-liefdeverhouding zeg maar.
Overigens, de kersttijd komt er weer aan. Kerstbomen zijn ook giftig en de naalden kunnen ook nog eens de darmwand doorboren.
Je kan je planten met "paws-off" besproeien wat niet schadelijk is voor katten. Ik heb het op mijn planten gespoten en als de katten eraan kauwen krijgen ze een hele bittere smaak in hun mond, dus dat was heel snel afgelopen. Om toch aan de kauw behoefte te voldoen heb ik op 3 plaatsen in mijn huis kattengras staan, daar zijn ze allemaal gek op en het groeit als een tierelier, dus dat is misschien wel een alternatief om dat naast je eigen planten te zetten. Klinkt alsof je nep planten aan moet gaan schaffen!
Het is inderdaad altijd opletten met giftige planten en eigenlijk zijn de meeste kamerplanten, maar ook planten die buiten staan giftig voor poezen.
Mijn moeder heeft een keer een jonge Siamees kitten verloren omdat hij een bloem had opgegeten van een kamerplant. Dat ging ook heel vlug, maar moeder zag dat de kitten het opat en een paar seconden later kwam er schuim uit zijn bekje en had het stuipen en was overleden voordat mijn moeder iets kon doen. Ik weet alleen niet hoe de plant heette, maar daarom komt er geen enkele plant in huis bij mij, behalve dan kattengras… Komt natuurlijk wel bij dat kittens vaak overal aan bijten en knabbelen en oudere poezen dit veel minder vaak doen, dus het lijkt me dat het risico iets afneemt als katten ouder worden… maar het blijft oppassen!