Op een zonnige vrijdagmiddag, met een fles rosé onder ons beider handbereik, is het N. gelukt de prachtige glitter die bengalen kunnen hebben, vast te leggen. In dit geval bij Zahra en bij Saphiera.

Zahra is soort van ‘om’. Regelmatig zie ik een liefdevolle toenadering. Saphiera die lief Zahra haar koppie likt en Zahra die het toelaat.
Wat een aangename verrassing!

Echter, dat witte monster, die bitch!

Zoete broodjes bakken met een onderliggende reden: om tijdens de liefkozingen vervolgens haar tanden in Zahra haar keel te zetten. Of erger nog, terwijl Zahra ligt te slapen rechtstreeks er bovenop springen en de tanden in haar keel te zetten. En ja dan is het weer dikke ruzie natuurlijk. Geef Zahra eens ongelijk. Zucht. Ze zeggen wel eens dat honden op hun baasjes lijken. Zou het in dit geval ook opgaan? Ben ik ook zo’n verschrikkelijke bitch als deze 2 zijn?

Er is geen hond die ons meer gelooft. Niemand die Saphiera nu voor het eerst ziet, die Saphiera nu voor het eerst meemaakt, die gelooft dat ze zo geweest is als wij beweren. In hun ogen lezen we de ongeloof. Op hun lippen liggen de tegensputteringen al klaar. In hun hele lichaamshouding zien we dat we niet voor vol worden aangezien.

Laat ze maar, wij weten beter. En zeg nou zelf, als je deze foto’s ziet, dan ga je toch aan jezelf twijfelen?

Hoe was het ook al weer 5 maanden geleden? Click voor een grotere versie.

Het blijft leuk foto’s en verhalen te ontvangen van katjes die hier ooit gewoond hebben. Volgens mij gaat het erg goed met Felice.