Op bepaalde momenten komt ze wel op schoot, op bepaalde momenten mag je haar ook aaien. Het echte werk gaat nu beginnen. Loop niet op haar af, aai haar niet wanneer jij daar toevallig zin in hebt. Pak haar vooral niet op. Maak geen onverwachte bewegingen. Liever gezegd maak eigenlijk helemaal geen bewegingen. Vreemde mensen zijn reuze eng. Die schrik moet eruit. Ze staat nog bol van de stress. Ik ben heel hard met haar aan het werk. Ik hoop dat Pebbles binnenkort om gaat en ze samen kunnen dollen. Ze heeft beweging nodig, ze heeft veel positieve invloed nodig, heel voorzichtige correctie. We forceren niets.
Het zal veel tijd kosten maar vooralsnog zie ik nog steeds mogelijkheden. Het is echt een heel lief poesje. Ze is niet agressief. Ze is zeer sociaal naar mijn katjes. Ze mag de hele dag los. Het luikje in de tussendeur naar boven snapt ze nog niet. Dat laat ik nog maar even zo. Haar bench staat open waar ze haar eten krijgt en ze kan er in vluchten als ze wil. Haar favoriete verstopplekje, tussen de top van de kattenbak en het hangmandje wordt minder vaak gebruikt. Gisteren zag ik haar voor het eerst echt in een diepe slaap. Hiervoor sliep ze steeds maar half. De oren en neus bleven bewegen bij elk geluidje. Ze is erg neusgericht. Alles stinkt ook in haar ogen. Ze snuffelt en schrikt van datgene wat ze ruikt.
Ze is ook behoorlijk krols. Ik had gehoopt dat dat iets langer op zich liet wachten, omdat ze dan oha wat aanhankelijker worden en je een stap verder kunt gaan. Het was voor mijn gevoel net iets te vroeg. Maargoed, ik weet niet of haar vorderingen al zo ver waren geweest nu, als ze niet krols was geworden. Het zij zo, we doen het ermee.
Op zich is het een echt sneeuwtje. Ze heeft absoluut durf, ze kan heel heftig spelen. Ik herken veel Zahra in haar. Zahra is dan weliswaar geen sneeuw, maar een zeer pittig bruintje die het ooit in haar bol heeft gehaald haar ALC voorouders eer aan te doen.
Een wat vervelend nadeel is het wildplassen van Pebbles dat (tijdelijk?) weer een graadje erger is. Duimen dat die twee elkaar snel lief gaan vinden!
In de dagen daarna leer ik haar heel voorzichtig kennen. Ze heeft al onder 3 namen geleefd en ik ben gaan uittesten waar ze het beste op reageert. Het blijkt haar eerste en stamboomnaam te zijn. Die kan ik namelijk zingen. En zo zijn we begonnen. Heel voorzichtig, niets forceren. Vertrouwen winnen. Denken als een kat, handelen als een kat en hopen dat ze onze onbeholpen menselijke katse gedragingen begrijpt. We maken vorderingen. Elke dag een stapje erbij. Wat ze de ene dag nog niet durft, gaat soms de volgende dag wel. Het zijn ministapjes maar we zijn elke keer weer blij. Weer een mijlpaal(tje) erbij! De volgende stap is het gaan conditioneren met positieve feedback. Saphiera is dol op runderhart dus ik vermoed dat ik de schappen van de Albert Heijn hier in de buurt maar eens leeg ga kopen.
De dames hier thuis zijn het uiteraard helemaal niet eens met mijn impulsieve ingeving. Vooral Pebbles heeft het er erg moeilijk mee. Die is verschrikkelijk boos. En dan denk je als naïef mens, die zoekt steun bij Zahra. Dat dacht je! Ook die twee vliegen elkaar de haren in.
De intercity dendert hier nog wel even door. Het is aandacht verdelen over één bange kat, twee boze katten, een kind dat een niet passende beugel kreeg, een man en mijn eigen bedrijf. Vergeet ik nog wat? Ja, aandacht voor mezelf. Helaas schiet dat er nog wel eens bij in.
